2 J 1-13

¹ [Ja] prezbiter* - do Wybranej Pani* i do jej dzieci, które miłuję w prawdzie*, i nie tylko ja sam, ale także wszyscy, którzy znają prawdę, ² [a miłuję] ze względu na prawdę, jaka w nas trwa i pozostanie z nami na wieki. ³ Łaska, miłosierdzie i pokój Boga Ojca i Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, [niech] będą z nami w prawdzie i miłości! ⁴ Ucieszyłem się bardzo, że znalazłem wśród twych dzieci takie, które postępują według prawdy, zgodnie z przykazaniem, jakie otrzymaliśmy od Ojca. ⁵ A teraz proszę cię, Pani, abyśmy się wzajemnie miłowali. A pisząc to - nie głoszę nowego przykazania, lecz to, które mieliśmy od początku. ⁶ Miłość zaś polega na tym, abyśmy postępowali według Jego przykazań. Jest to przykazanie, o jakim słyszeliście od początku, że według niego macie postępować. ⁷ Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli*, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki jest zwodzicielem i Antychrystem. ⁸ Uważajcie na siebie, abyście nie utracili tego, coście zdobyli pracą, lecz żebyście otrzymali pełną zapłatę. ⁹ Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód*, a nie trwa w nauce [Chrystusa], ten nie ma Boga. Kto trwa w nauce [Chrystusa], ten ma i Ojca, i Syna. ¹⁰ Jeśli ktoś przychodzi do was i tej nauki nie przynosi, nie przyjmujcie go do domu i nie pozdrawiajcie go, ¹¹ albowiem kto go pozdrawia, staje się współuczestnikiem jego złych czynów. ¹² Wiele mógłbym wam napisać, ale nie chciałem użyć karty i atramentu. Lecz mam nadzieję, że do was przybędę i osobiście z wami porozmawiam, aby radość nasza była pełna. ¹³ Dzieci twej Wybranej Siostry* ślą ci pozdrowienia.

3 J 1-15

¹ [Ja] prezbiter* - do umiłowanego Gajusa, którego miłuję w prawdzie*. ² Umiłowany, życzę ci wszelkiej pomyślności i zdrowia, podobnie jak doznaje powodzenia twoja dusza. ³ Ucieszyłem się bardzo z przybycia braci, którzy zaświadczyli o prawdzie twego [życia], bo ty istotnie postępujesz zgodnie z prawdą. ⁴ Nie znam większej radości nad tę, kiedy słyszę, że dzieci moje postępują zgodnie z prawdą. ⁵ Ty, umiłowany, postępujesz w duchu wiary, gdy pomagasz braciom, a zwłaszcza przybywającym skądinąd*. ⁶ Oni to świadczyli o twej miłości wobec Kościoła; dobrze uczynisz zaopatrując ich na drogę zgodnie z wolą Boga. ⁷ Przecież wyruszyli w drogę dla imienia Jego nie przyjmując niczego od pogan. ⁸ Powinniśmy zatem gościć takich ludzi, aby wspólnie z nimi pracować dla prawdy. ⁹ Napisałem kilka słów* do gminy, lecz Diotrefes, który pragnie być pierwszym wśród nich, nie przyjmuje nas. ¹⁰ Dlatego, gdy przybędę, upomnę go za jego wystąpienia i złośliwe wypowiedzi przeciwko nam. A nadto, jakby mu jeszcze było tego za mało, odmawia on udzielania gościny braciom, a tym, którzy chcą to czynić, zabrania, a nawet wyklucza ich z Kościoła. ¹¹ Umiłowany, nie naśladuj zła, lecz dobro! Ten, kto czyni dobrze, jest z Boga; ten zaś, kto czyni źle, Boga nie widział. ¹² O Demetriuszu wszyscy dobrze świadczą, a nawet sama Prawda. Takie samo świadectwo wydajemy i my, a wiesz, że świadectwo nasze jest prawdziwe. ¹³ Wiele mógłbym ci napisać, ale nie chcę użyć atramentu i pióra*. ¹⁴ Mam bowiem nadzieję, że zobaczę cię wkrótce, i wtedy osobiście porozmawiamy. ¹⁵ Pokój niech będzie z tobą! Przyjaciele ślą ci pozdrowienia. Pozdrów imiennie każdego z przyjaciół!

Jud 1-25

¹ Juda, sługa Jezusa Chrystusa, brat zaś Jakuba*, do tych, którzy są powołani, umiłowani w Bogu Ojcu i zachowani dla Jezusa Chrystusa: ² miłosierdzie wam i pokój, i miłość niech będą udzielone obficie! ³ Umiłowani, wkładając całe staranie w pisanie wam o wspólnym naszym zbawieniu, uważam za potrzebne napisać do was, aby zachęcić do walki o wiarę raz tylko przekazaną świętym. ⁴ Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa. ⁵ Pragnę zaś, żebyście przypomnieli sobie, choć raz na zawsze wiecie już wszystko, że Pan*, który wybawił naród z Egiptu, następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli; ⁶ i aniołów, tych, którzy nie zachowali swojej godności, ale opuścili własne mieszkanie*, spętanych wiekuistymi więzami zatrzymał w ciemnościach na sąd* wielkiego dnia; ⁷ jak Sodoma i Gomora i w ich sąsiedztwie [położone] miasta - w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała* - stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia. ⁸ Podobnie więc ci "prorocy ze snów"*: ciała plugawią, Panowanie* odrzucają i wypowiadają bluźnierstwa na "Chwały"*. ⁹ Gdy zaś archanioł Michał tocząc rozprawę z diabłem spierał się o ciało Mojżesza, nie odważył się rzucić wyroku bluźnierczego, ale powiedział: «Pan niech cię skarci!»*. ¹⁰ Ci zaś [temu] bluźnią, czego nie znają; co zaś w przyrodzony sposób spostrzegają jak bezrozumne zwierzęta, to obracają ku własnemu zepsuciu. ¹¹ Biada im, bo poszli drogą Kaina* i oszustwu Balaama* za zapłatę się oddali, a w buncie Korego* poginęli. ¹² Ci właśnie na waszych agapach* są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście*... samych siebie pasą... obłoki bez wody wiatrami unoszone... drzewa jesienne nie mające owocu, dwa razy uschłe, wykorzenione... ¹³ rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę... gwiazdy zabłąkane*, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone... ¹⁴ * Również o nich prorokował siódmy po Adamie [patriarcha] Henoch, mówiąc: «Oto przyszedł Pan z miriadami swoich świętych, ¹⁵ aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać wszystkich bezbożników za wszystkie bezbożne uczynki, przez które okazywała się ich bezbożność, i za wszystkie twarde słowa, które wypowiadali przeciwko Niemu grzesznicy bezbożni»*. ¹⁶ Ci zawsze narzekają i są niezadowoleni ze swego losu, [choć] postępują według swoich żądz. Usta ich głoszą słowa wyniosłe i dla korzyści mają wzgląd na osoby. ¹⁷ Wy zaś, umiłowani, przypomnijcie sobie te słowa, które były zapowiedziane przez Apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa, ¹⁸ gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się szydercy którzy będą postępowali według własnych pożądliwości*. ¹⁹ Oni to powodują podziały, [a sami] są cieleśni [i] Ducha* nie mają. ²⁰ Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie ²¹ i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu. ²² * Dla jednych miejcie litość, dla tych, którzy mają wątpliwości: ²³ ratujcie [ich]*, wyrywając z ognia, dla drugich zaś miejcie litość z obawą, mając w nienawiści nawet chiton* zbrukany przez ciało. ²⁴ Temu zaś, który może was ustrzec od upadku i stawić nienagannymi i rozradowanymi wobec swej chwały*, ²⁵ jedynemu Bogu, Zbawcy naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, chwała, majestat, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i na wszystkie wieki! Amen.