dusza
Łk 1,46
Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana,
Łk 10,27
On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą , całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego*.
Łk 12,20
Lecz Bóg rzekł do niego: "Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?"
Łk 12,45
Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy : Mój pan ociąga się z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się,
Łk 18,11
Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: "Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik.
Łk 2,35
A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Łk 4,1
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu [Świętym] na pustyni
Łk 11,15
Lecz niektórzy z nich rzekli: «Przez Belzebuba, władcę złych duchów , wyrzuca złe duchy ».
Łk 1,47
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Łk 24,37
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha .
Łk 8,2
oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów ;
Łk 23,46
Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego*. Po tych słowach wyzionął ducha .
Łk 9,42
Gdy on jeszcze się zbliżał, zły duch porwał go i zaczął targać. Jezus rozkazał surowo duchowi nieczystemu, uzdrowił chłopca i oddał go jego ojcu.
Łk 11,14
Raz wyrzucał złego ducha [u tego], który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione.
Łk 1,41
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.
Łk 1,67
Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc*:
Łk 2,26
Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego*.
Łk 4,33
A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy;
Łk 8,55
Duch jej powrócił, i zaraz wstała. Polecił też, aby jej dano jeść.
Łk 9,1
Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób.
Łk 11,20
A jeśli Ja palcem Bożym* wyrzucam złe duchy , to istotnie przyszło już do was królestwo Boże.
Łk 12,12
bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć».
Łk 21,28
A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».
Łk 8,29
Rozkazywał bowiem duchowi nieczystemu, by wyszedł z tego człowieka. Bo już wiele razy porywał go, a choć wiązano go łańcuchami i trzymano w pętach, on rwał więzy, a zły duch pędził go na miejsca pustynne.
Łk 1,80
Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem , a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem*.
Łk 2,27
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa,
Łk 4,14
Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy.
Łk 6,18
przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
Łk 7,21
W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i [uwolnił] od złych duchów ; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem.
Łk 7,33
Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: "Zły duch go opętał".