dusza
Hi 7,15
Moja dusza wybrała uduszenie, a śmierć - moje członki.
Hi 12,10
w Jego ręku - tchnienie życia i dusza każdego człowieka.
Hi 30,16
We łzach rozpływa się dusza , zgnębiły mnie dni niedoli,
Hi 31,39
Jeślim jadł plon nie zapłacony, a dusza robotnika* wzdychała:
Hi 30,25
Czy nie płakałem z innym w dzień smutku? Współczuła z biedakiem ma dusza .
Hi 32,22
gdyż dusza moja nie cierpi pochlebstw, wnet by mnie Stwórca usunął*.
Hi 33,22
jego dusza się zbliża do grobu, a życie do miejsca umarłych.
Hi 6,4
Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije*, strach przed Bogiem na mnie naciera.
Hi 10,1
Życie obrzydło mojej duszy , przedstawię Jemu swą sprawę, odezwę się w bólu mej duszy !
Hi 14,22
Zadręcza go własne ciało*, odczuwa ból swojej duszy ».
Hi 7,11
Ja ust ujarzmić nie mogę, mówić chcę w utrapieniu, narzekać w boleści mej duszy .
Hi 33,18
uchronić duszę od grobu, a życie - od ciosu dzidy.
Hi 27,8
W czym grzesznik ma ufać, gdy skończy, gdy Bóg zabierze mu duszę ?
Hi 20,3
Słuchając łajań złośliwych, duch mądry gotuje odpowiedź.
Hi 3,20
* Po co się daje życie strapionym, istnienie złamanym na duchu ,
Hi 10,12
darzyłeś miłością, bogactwem, troskliwość Twa strzegła mi ducha -
Hi 17,1
Zgnębiony duch - minęły dni, tylko grób mi pozostaje.
Hi 32,8
Ale to duch w człowieku, to Wszechmocnego tchnienie go poucza.
Hi 32,18
Gdyż słów jestem pełen, od wnętrza duch mnie przymusza.
Hi 36,5
Oto Bóg nie odrzuca potężnych, umysłów potężnych duchem ,
Hi 11,20
Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich - wyzionąć ducha »*.
Hi 15,13
gdy duch twój się na Boga porywa i słowa z ust swoich miotasz?
Hi 21,4
A czyż ja do ludzi mam żal? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony?
Hi 26,4
Do kogo kierujesz te słowa, czyjże to duch wionie z ciebie?
Hi 33,4
I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło.