Mk 1,12

Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię.

Mk 1,26

Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.

Mk 7,29

On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę».

Mk 7,30

Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.

Mk 14,38

Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».

Mk 3,30

Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Mk 9,20

I przywiedli go do Niego. Na widok Jezusa duch zaraz począł szarpać chłopca, tak że upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach.

Mk 3,15

i by mieli władzę wypędzać złe duchy .

Mk 13,11

A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie martwcie się przedtem, co macie mówić; ale mówcie to, co wam w owej chwili będzie dane. Bo nie wy będziecie mówić, ale Duch Święty.

Mk 5,8

Powiedział mu bowiem: «Wyjdź, duchu nieczysty, z tego człowieka».

Mk 15,37

Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha .

Mk 3,22

Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy ».

Mk 1,34

Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić*, ponieważ wiedziały, kim On jest.

Mk 9,25

A Jezus widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: « Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!».

Mk 1,8

Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».

Mk 1,23

Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać:

Mk 1,39

I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy .

Mk 3,11

Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży».

Mk 3,29

Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego».

Mk 5,2

Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego.

Mk 6,13

Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Mk 7,26

a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.

Mk 9,17

Odpowiedział Mu jeden z tłumu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego.

Mk 14,34

I rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie!»

Mk 1,10

W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie.

Mk 2,8

Jezus poznał zaraz w swym duchu , że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach?

Mk 6,7

Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch*. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi

Mk 6,52

Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy , że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

Mk 7,25

Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg,

Mk 15,39

Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha , rzekł: «Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym»*.