dusza
Mk 14,34
I rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie!»
Mk 12,30
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą , całym swoim umysłem i całą swoją mocą.
Mk 8,37
Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę ?
Mk 6,52
Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy , że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.
Mk 8,12
On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: «Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu».
Mk 8,36
Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?
Mk 11,23
Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie tej górze: "Podnieś się i rzuć się w morze", a nie wątpi w duszy , lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie.
Mk 3,30
Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».
Mk 1,12
Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię.
Mk 3,15
i by mieli władzę wypędzać złe duchy .
Mk 5,8
Powiedział mu bowiem: «Wyjdź, duchu nieczysty, z tego człowieka».
Mk 15,37
Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha .
Mk 3,22
Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy ».
Mk 1,34
Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić*, ponieważ wiedziały, kim On jest.
Mk 9,25
A Jezus widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: « Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!».
Mk 1,8
Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».
Mk 1,23
Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać:
Mk 1,26
Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.
Mk 1,39
I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy .
Mk 3,11
Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży».
Mk 3,29
Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego».
Mk 5,2
Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego.
Mk 6,13
Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Mk 7,26
a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.
Mk 7,29
On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę».
Mk 7,30
Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.
Mk 9,17
Odpowiedział Mu jeden z tłumu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego.
Mk 14,38
Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».
Mk 1,10
W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie.
Mk 2,8
Jezus poznał zaraz w swym duchu , że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach?