Prz 16,18

Przed porażką - wyniosłość, duch pyszny poprzedza upadek.

Prz 11,13

Obmówca chodząc wyjawia tajemnice, duch wierny zamilczy o sprawie.

Prz 17,22

Radość serca wychodzi na zdrowie, duch przygnębiony wysusza kości.

Prz 18,14

Duch ludzki zniesie chorobę, lecz złamanego ducha któż dźwignie?

Prz 20,27

Lampą Pańską jest duch człowieka: on głębię wnętrza przenika.

Prz 15,13

Serce radosne twarz rozwesela, gdy smutek w sercu, i duch przygnębiony.

Prz 3,22

a życiem twej duszy się staną, wdzięczną ozdobą dla szyi.

Prz 15,4

Drzewem życia jest język łagodny, złamaniem na duchu - przewrotny.

Prz 17,27

Rozsądek posiadł, kto w słowach oszczędny, kto spokojnego ducha - roztropny.

Prz 19,15

Lenistwo pogrąża w ospałość, głód cierpi dusza niedbała.

Prz 29,24

Uczestnik kradzieży - wrogiem swej duszy , słysząc* przekleństwa - nie wydaje.

Prz 31,6

Daj sycerę skazańcom, a wino zgorzkniałym na duchu :

Prz 1,23

Powróćcie do moich upomnień, udzielę wam ducha mojego, nauczę was moich zaleceń.

Prz 13,12

Przewlekłe czekanie jest raną dla duszy , ziszczone pragnienie jest drzewem życia.

Prz 16,2

W oczach człowieka czyste* są wszystkie jego drogi, lecz Pan osądza duchy .

Prz 21,10

Dusza grzesznika pożąda zła, w jego oczach bliźni nie znajduje łaski.

Prz 24,17

Nie ciesz się z upadku wroga, nie raduj się w duszy z jego potknięcia,

Prz 25,13

Czym jest chłód śniegu w dzień żniwa, tym wierny zleceniu posłaniec: bo ducha panu orzeźwia.

Prz 27,9

Olejki, pachnidło - serce radują i dobre słowo przyjaciela, dzięki radzie z duszy *.

Prz 29,17

Karć syna: kłopotów ci to zaoszczędzi i pociechą twej duszy się stanie.

Prz 24,14

Podobnie - wiedz - mądrość dla twej duszy , posiądziesz ją - przyszłe życie masz pewne, nie zawiedzie cię twoja nadzieja.