Ps 130(129),1-2.3-4.5-6

KSIĘGA PIĄTA
PSALM 130(129)*
Z otchłani grzechu ku Bożemu miłosierdziu
1 Pieśń stopni.
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
2 o Panie, słuchaj głosu mego!
Nakłoń swoich uszu
ku głośnemu błaganiu mojemu!
3 Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,
Panie, któż się ostoi?
4 Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby Cię otaczano bojaźnią*.
5 W Panu pokładam nadzieję,
nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo.
6 Dusza moja oczekuje Pana
bardziej niż strażnicy świtu,
<bardziej niż strażnicy świtu>*.




Przypisy

130,1 - Ps 130 Pieśń pielgrzymów, o charakterze pokutnym i motywach lamentacji. Por. Ne 1,8-11.
130,4 - Przebaczenie jest wolnym darem łaski Bożej (Ne 9,17), udzielanym tylko okazującym wobec Boga lęk i uległość. W ten sposób przebaczając, Bóg pomnaża grono "bojących" się" Go, do których należy Psalmista.
130,6 - Hebr. powtarza dwukrotnie te słowa (zapewne dittografia).

Powiązane utwory

Z głębi mojego serca Ps 130[129]

Droga do Nieba - 1-głosowy

Pokładam w Panu ufność ks. Joseph Gelineau - Ps 130[129]

Chorał opolski; Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Exsultate Deo - 1-głosowy

Dobry Jezu, a nasz Panie Ps 130[129]

Droga do Nieba - 1-głosowy

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Psalmów

Ps

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Katolicki Dwumiesięcznik Ewangelizacyjny

Katolicki Dwumiesięcznik Ewangelizacyjny