woda
Rdz 1,2
Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód , a Duch* Boży unosił się nad wodami .
Rdz 1,6
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich!»
Rdz 1,7
Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało,
Rdz 1,9
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało,
Rdz 1,10
Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre,
Rdz 1,20
Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!»
Rdz 1,21
Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody , oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre,
Rdz 1,22
pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».
Rdz 7,7
Noe wszedł z synami, z żoną i z żonami swych synów do arki, aby schronić się przed wodami potopu.
Rdz 7,10
A gdy upłynęło siedem dni, wody potopu spadły na ziemię.
Rdz 7,17
A potop trwał na ziemi czterdzieści dni i wody wezbrały, i podniosły arkę ponad ziemię.
Rdz 7,18
Kiedy przybywało coraz więcej wody i poziom jej podniósł się wysoko ponad ziemią, arka płynęła po powierzchni wód .
Rdz 7,19
Wody bowiem podnosiły się coraz bardziej nad ziemię, tak że zakryły wszystkie góry wysokie, które były pod niebem.
Rdz 7,20
Wody się więc podniosły na piętnaście łokci ponad góry i zakryły je.
Rdz 7,24
A wody stale się podnosiły na ziemi przez sto pięćdziesiąt dni*.
Rdz 8,1
Ale Bóg, pamiętając o Noem, o wszystkich istotach żywych i o wszystkich zwierzętach, które z nim były w arce, sprawił, że powiał wiatr nad całą ziemią i wody zaczęły opadać.
Rdz 8,3
Wody ustępowały z ziemi powoli, lecz nieustannie, i po upływie stu pięćdziesięciu dni się obniżyły.
Rdz 8,5
Woda wciąż opadała aż do miesiąca dziesiątego. W pierwszym dniu miesiąca dziesiątego ukazały się szczyty gór.
Rdz 8,7
wypuścił kruka; ale ten wylatywał i zaraz wracał, dopóki nie wyschła woda na ziemi.
Rdz 8,8
Potem wypuścił z arki gołębicę, aby się przekonać, czy ustąpiły wody z powierzchni ziemi.
Rdz 8,9
Gołębica, nie znalazłszy miejsca, gdzie by mogła usiąść, wróciła do arki, bo jeszcze była woda na całej powierzchni ziemi; Noe, wyciągnąwszy rękę, schwytał ją i zabrał do arki.
Rdz 8,11
i ta wróciła do niego pod wieczór, niosąc w dziobie świeży listek z drzewa oliwnego. Poznał więc Noe, że woda na ziemi opadła.
Rdz 8,13
W sześćset pierwszym roku, w miesiącu pierwszym, w pierwszym dniu miesiąca wody wyschły na ziemi, i Noe, zdjąwszy dach arki, zobaczył, że powierzchnia ziemi jest już prawie sucha.
Rdz 9,11
Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię».
Rdz 9,15
wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa.
Rdz 18,4
Przyniosę trochę wody , wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod>drzewami.
Rdz 21,14
Nazajutrz rano wziął Abraham chleb oraz bukłak z wodą i dał Hagar, wkładając jej na barki, i wydalił ją wraz z dzieckiem. Ona zaś poszła i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.
Rdz 21,15
A gdy zabrakło wody w bukłaku, ułożyła dziecko pod jednym krzewem,
Rdz 21,19
Po czym Bóg otworzył jej oczy i ujrzała studnię z wodą ; a ona poszła, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.
Rdz 21,25
Równocześnie jednak Abraham zrobił Abimelekowi wymówkę z powodu studni z wodą , zabranej mu przemocą przez ludzi Abimeleka.
