1 ¹⁰ Spomiędzy nich wyszedł korzeń [wszelkiego] grzechu - Antioch Epifanes*, syn króla Antiocha. Przebywał on w Rzymie jako zakładnik*, zaczął panować w sto trzydziestym siódmym roku panowania greckiego*. ¹¹ W tym to czasie wystąpili spośród Izraela synowie wiarołomni, którzy podburzyli wielu ludzi, mówiąc: «Pójdźmy zawrzeć przymierze z narodami, które mieszkają wokoło nas. Wiele złego bowiem spotkało nas od tego czasu, kiedyśmy się od nich oddalili». ¹² Słowa te w ich mniemaniu uchodziły za dobre*. ¹³ Niektórzy zaś spomiędzy ludu zapalili się do tej sprawy i udali się do króla*, a on dał im władzę, żeby wprowadzili pogańskie obyczaje. ¹⁴ W Jerozolimie więc wybudowali gimnazjum* według pogańskich zwyczajów. ¹⁵ Pozbyli się też znaku obrzezania i odpadli od świętego przymierza. Sprzęgli się też z poganami i zaprzedali się [im], aby robić to, co złe. ⁴¹ Król wydał dekret dla całego państwa: «Wszyscy mają być jednym narodem ⁴² i niech każdy zarzuci swoje obyczaje». Wszystkie narody przyjęły ten rozkaz królewski, ⁴³ a nawet wielu Izraelitom spodobał się ten kult przez niego nakazany. Składali więc ofiary bożkom i znieważali szabat. ⁵⁴ W dniu piętnastym miesiąca Kislew sto czterdziestego piątego roku* na ołtarzu całopalenia wybudowano "ohydę spustoszenia"*, a w okolicznych miastach judzkich pobudowano także ołtarze - ⁵⁵ ofiary kadzielne składano nawet przed drzwiami domów i na ulicach. ⁵⁶ Księgi Prawa*, które znaleziono, darto w strzępy i palono ogniem. ⁵⁷ Wyrok królewski pozbawiał życia tego, u kogo gdziekolwiek znalazła się Księga Przymierza albo jeżeli ktoś postępował zgodnie z nakazami Prawa. ⁶² Wielu jednak spomiędzy Izraelitów postanowiło sobie i mocno trzymało się swego postanowienia, że nie będą jeść nieczystych pokarmów. ⁶³ Woleli raczej umrzeć, aniżeli skalać się pokarmem i zbezcześcić święte przymierze. Oddali też swoje życie. ⁶⁴ Wielki gniew [Boży] strasznie zaciążył nad Izraelem.