1 P 2,7-9.12

Upomnienia dotyczące osobistej świętości
2 7 Wam zatem, którzy wierzycie, cześć! Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła* - 8 i kamieniem upadku, i skałą zgorszenia. Ci, nieposłuszni słowu*, upadają, do czego zresztą są przeznaczeni. 9 Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła* potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła,
Upomnienia dotyczące stosunków z bliźnimi
12 Postępowanie wasze wśród pogan niech będzie dobre, aby przyglądając się dobrym uczynkom wychwalali Boga w dniu nawiedzenia* za to, czym oczerniają was jako złoczyńców.


Przypisy

2,7 - Ps 118[117],22; Iz 8,14.
2,8 - Ci, którzy nie wierzą.
2,9 - Wj 19,6; Iz 43,20n; Ml 3,17. Wierni są nowym narodem wybranym, który ma spełniać rolę kapłana wśród wszystkich innych narodów. Możliwy również jest przekład: "królestwem", "kapłaństwem".; - (1 P 2,5.9) - Klasyczny tekst o powszechnym kapłaństwie wiernych, różnym od hierarchicznego.
2,12 - Iz 10,3 (LXX). Gdy Bóg będzie sądził lub udzieli poganom łaski nawrócenia.

Powiązane utwory

Wierzymy w Ciebie, Chryste Gizela Skop - Wj 15,11; Ps 36[35],10; 1 J 1,9; Ps 34[33],6; 2 Tm 1,10; J 8,12; 1 P 2,9

Exsultate Deo - 1-głosowy

Zobacz rozdział