2 Sm 5,1-7.10

KRÓL DAWID
Dawid królem nad całym Izraelem. Stolica państwa
5 1 Wszystkie pokolenia izraelskie zeszły się u Dawida w Hebronie i oświadczyły mu: «Oto myśmy kości twoje i ciało. 2 Już dawno, gdy Saul był królem nad nami, tyś odbywał wyprawy na czele Izraela*. I Pan rzekł do ciebie: "Ty będziesz pasł mój lud - Izraela, i ty będziesz wodzem nad Izraelem"». 3 Cała starszyzna Izraela przybyła do króla do Hebronu. I zawarł król Dawid przymierze z nimi wobec Pana w Hebronie. Namaścili więc Dawida na króla nad Izraelem. 4 W chwili objęcia rządów Dawid miał lat trzydzieści, a rządził lat czterdzieści. 5 Judą rządził w Hebronie lat siedem i sześć miesięcy, w Jerozolimie zaś całym Izraelem i Judą rządził lat trzydzieści trzy*. 6 Razem ze swoimi ludźmi król wyruszył do Jerozolimy przeciw Jebusytom, zamieszkującym tę krainę. Rzekli oni do Dawida: «Nie wejdziesz tutaj, lecz odepchną cię ślepi i kulawi». Oznaczało to: «Dawid tu nie wejdzie». 7 Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest Miasto Dawidowe. 10 Dawid stawał się coraz potężniejszy, bo Pan, Bóg Zastępów, był z nim.


Przypisy

5,2 - Dosł.: "wychodził i wracał z Izraelem".
5,5 - Wprawdzie Dawid objął rządy nad północnym państwem, jednak już teraz zaznacza się rozdział między pokoleniami: Juda i Izrael już obecnie stanowią jedynie jedność zewnętrzną, z czasem ujawnił się to w sposób drastyczny.

Zobacz rozdział