Ez 14,14.20

PRZED OBLĘŻENIEM JEROZOLIMY
Odpowiedzialność osobista, nie zbiorowa*
14 14 i gdyby tam byli owi trzej mężowie: Noe, Danel* i Hiob, to tylko oni, dzięki, sprawiedliwości swej, ocaliliby życie swoje - wyrocznia Pana Boga. 20 i gdyby Noe, Danel i Hiob w tym kraju się znajdowali, na moje życie - wyrocznia Pana Boga - ani synów, ani córek by nie ocalili, ale oni sami tylko dzięki swej sprawiedliwości ocaliliby własne życie.


Przypisy

14,12 - W najstarszych tekstach ST nagroda i kara spadała na poszczególnego osobnika jako członka danej grupy społecznej, pokolenia czy rodziny. Widzimy to konkretnie w prośbie Abrahama o ocalenie Sodomy (Rdz 18,22n). W Wj 20,5; Pwt 5,9; Jr 5,1 występuje ta sama myśl w węższym zakresie - solidarność pomiędzy pokoleniami. U proroków da się zauważyć pogłębienie poprzednich przekonań: każdy odpowiada przed Bogiem sam za swoje czyny. Wśród proroków Ezechiel jest głównym przedstawicielem tej myśli.
14,14 - Przez długi czas utożsamiono Danela z prorokiem Danielem. Ezechiel jednak występuje przed Danielem. Dokumenty odkryte w Ras-Szamra, pochodzące z połowy drugiego tysiąclecia, wykazały, że w starożytności znany był mędrzec imieniem Danel, opiekun wdów i opuszczonych. Prorok zapewne jego ma na myśli.

Zobacz rozdział