Pnp 1,3-4

PIEŚŃ PIERWSZA*
OBLUBIENICA:
1 3 Woń twych pachnideł słodka, olejek rozlany - imię twe, dlatego miłują cię dziewczęta. 4 Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy!* Wprowadź* mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino; [jakże] słusznie cię miłują!


Przypisy

1,2 - PIEŚŃ PIERWSZA (Pnp 1,2-2,7) - interpretacja alegoryczna - Izrael: Modlitwa o wyprowadzenie z niewoli babilońskiej, o wprowadzenie do świątyni jerozolimskiej i o odnowienie przymierza (Pnp 1,4). Mimo win własnych i ucisku Chaldejczyków ("synowie mej matki") naród nie utracił swego wybraństwa (Pnp 1,5n). Modlitwa o wskazanie drogi powrotu (Pnp 1,7n). Wznowienie stosunku bliskości i miłości (Pnp 2,3-7). Kościół: Pragnienie zjednoczenia z Bogiem, dobrem najwyższym (Pnp 1,2n). Tylko Chrystus może pociągnąć i wprowadzić do życia (Pnp 1,4). Ludzkość nigdy nie utraciła całkowicie swej piękności (Pnp 1,5n). Chrystus ją jeszcze przyozdobi darami nadprzyrodzonym (Pnp 1,11). Transcendentna piękność Kościoła-Oblubienicy (Pnp 2,2).
1,4 - "Pobiegnijmy" - LXX i Wlg dodają: "do wonności olejków twoich". "Wprowadź mię, królu" - hebr.; LXX, Wlg: "Wprowadził mię król". Popr. wg syr., Symmacha.

Zobacz rozdział