Łk 15,1-10

PODRÓŻ DO JEROZOLIMY
BOŻE PRZEBACZENIE
Zaginiona owca
15 1 Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. 2 Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». 3 * Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: 4 «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? 5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona 6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". 7 Powiadam wam: Tak samo w niebie* większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Zgubiona drachma
8 Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? 9 A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". 10 Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych* z jednego grzesznika, który się nawraca».


Przypisy

15,3 - (Łk 15,3-7) - Por. Mt 18,12nn; - (Łk 15,3-10) - Obydwie przypowieści mają na celu zobrazowanie zatroskania Boga o to, co małe, cierpiące, zagubione i potrzebujące pomocy.
15,7 - "W niebie" i "u aniołów Bożych" (Łk 15,7.10) to opisowe formy radości samego Boga.
15,10 - "W niebie" i "u aniołów Bożych" (Łk 15,7.10) to opisowe formy radości samego Boga.

Zobacz rozdział