slowo
Łk 4,44
I głosił słowo w synagogach Judei*.
Łk 4,32
Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.
Łk 8,11
* Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże.
Łk 24,8
Wtedy przypomniały sobie Jego słowa
Łk 3,2
za najwyższych kapłanów Annasza* i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Łk 8,12
Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa ; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni.
Łk 4,28
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem.
Łk 11,54
Czyhali przy tym, żeby go podchwycić na jakimś słowie .
Łk 19,28
Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy.
Łk 21,33
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.
Łk 24,40
Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Łk 5,5
A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci».
Łk 7,7
I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo , a mój sługa będzie uzdrowiony.
Łk 12,10
* Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone.
Łk 4,36
Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: «Cóż to za słowo ? Z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».
Łk 8,13
Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo , lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują.
Łk 20,17
On zaś spojrzał na nich i rzekł: «Cóż więc znaczy to słowo Pisma: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła?*
Łk 22,61
A Pan obrócił się i spojrzał na Piotra. Wspomniał Piotr na słowo Pana, jak mu powiedział: «Dziś, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz».
Łk 1,2
tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa *.
Łk 1,29
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
Łk 1,45
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Łk 2,13
I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami :
Łk 2,29
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa .
Łk 4,21
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».
Łk 9,44
«Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa : Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi».
Łk 11,28
Lecz On rzekł: «Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je».
Łk 11,45
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz».
Łk 20,26
I nie mogli podchwycić Go w żadnym słowie wobec ludu. Zmieszani Jego odpowiedzią, zamilkli.
Łk 24,11
Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary.
Łk 1,38
Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa !» Wtedy odszedł od Niej anioł.