1 Tm 5

Zalecenie ogólne
5 1 Starszego wiekiem nie strofuj, lecz nakłaniaj prośbą jak ojca, młodszych - jak braci, 2 starsze kobiety - jak matki; młodsze - jak siostry, z całą czystością!
Sprawa wdów*
3 Miej we czci te wdowy, które są rzeczywiście wdowami. 4 Jeśli jakaś wdowa ma dzieci albo wnuki, niechże się one uczą najpierw pieczołowitości względem własnej rodziny i odpłacania się rodzicom wdzięcznością! Jest to bowiem rzeczą miłą w oczach Bożych. 5 Ta zaś, która rzeczywiście jest wdową, jako osamotniona złożyła nadzieję w Bogu i trwa w zanoszeniu próśb i modlitw we dnie i w nocy. 6 Lecz ta, która żyje rozpustnie, [za życia] umarła. 7 I to nakazuj, ażeby były nienaganne. 8 A jeśli kto nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego. 9 Do spisu należy wciągać taką wdowę, która ma co najmniej lat sześćdziesiąt, była żoną jednego męża, 10 ma za sobą świadectwo o [takich] dobrych czynach: że dzieci wychowała, że była gościnna, że obmyła nogi świętych*, że zasmuconym przyszła z pomocą, że pilnie brała udział we wszelkim dobrym dziele. 11 Młodszych zaś wdów nie dopuszczaj [do służby Kościołowi]! Odkąd bowiem znęciła je rozkosz przeciwna Chrystusowi, chcą wychodzić za mąż. 12 Obciąża je wyrok potępienia, ponieważ złamały pierwsze zobowiązanie. 13 Zarazem uczą się też bezczynności krążąc po domach. I nie tylko są bezczynne, lecz i rozgadane, wścibskie, rozprawiające o rzeczach niepotrzebnych. 14 Chcę zatem żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, były gospodyniami domu, żeby stronie przeciwnej* nie dawały sposobności do rzucania potwarzy. 15 Już bowiem, niektóre zeszły z drogi prawej [idąc] za szatanem. 16 Jeśli któraś wierząca ma [u siebie] wdowy, niechże im przychodzi z pomocą, a niech nie obciąża Kościoła, by mógł przyjść z pomocą tym, które rzeczywiście są wdowami.
Prezbiterzy
17 Prezbiterzy*, którzy dobrze przewodniczą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, najbardziej ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem. 18 Mówi bowiem Pismo: Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu* oraz: Godzien jest robotnik zapłaty swojej*. 19 Przeciwko prezbiterowi nie przyjmuj oskarżenia, chyba że na podstawie dwu albo trzech świadków. 20 Trwających w grzechu upominaj w obecności wszystkich*, żeby także i pozostali przejmowali się lękiem.
Różne zalecenia
21 Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, i wybranych aniołów, abyś tego przestrzegał bez uprzedzeń, nie powodując się w niczym stronniczością. 22 Na nikogo rąk pospiesznie nie wkładaj* ani nie bierz udziału w grzechach cudzych. 23 Siebie samego zachowaj czystym! Samej wody już nie pij, używaj natomiast po trosze wina ze względu na żołądek i częste twe słabości! 24 Grzechy niektórych ludzi są wiadome wszystkim, wyprzedzając wydanie wyroku, za niektórymi zaś idą w ślad*. 25 Podobnie też wiadome są czyny dobre; a i te, które inaczej się przedstawiają, nie mogą pozostać w ukryciu.


Przypisy

5,3 - -16 Kościół pierwotny otaczał wdowy szczególną opieką. Mowa tu o trzech ich rodzajach: 1. mających rodziny, 2. pozbawionych opieki, 3. spełniających funkcje w gminie chrześcijańskiej
5,10 - Obraz pokornej służby wiernym (por. J 13,1-17).
5,14 - Tj. niechrześcijanom lub szatanowi (por. 1 Tm 5,15; 1 P 5,8).
5,17 - Biskupi lub kapłani pomagający Tymoteuszowi w zarządzaniu Kościołem.
5,18 - "Młócącemu" - Pwt 25,4; 1 Kor 9,9; "zapłaty swojej" - Mt 10,10; Łk 10,7. Sens: zob. 1 Kor 9,13n.
5,20 - Tzn. wobec kolegium prezbiterów.
5,22 - Mowa tu bądź o rozgrzeszaniu, bądź o udzielaniu święceń kapłańskich.
5,24 - Tzn. wyjdą kiedyś na jaw.

Zobacz rozdział