1 J 3,1-10

Mamy żyć jako dzieci Boże
3 1 Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi*: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. 2 Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest. 3 Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się podobnie jak On jest święty.
Musimy unikać grzechów
4 Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia*, ponieważ grzech jest bezprawiem. 5 Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. 6 Każdy, kto trwa w Nim, nie grzeszy*, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał. 7 Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. 8 Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła. 9 Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże*; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga.
Musimy zachować przykazania, zwłaszcza przykazanie wzajemnej miłości
10 Dzięki temu można rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła*: każdy, kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata.


Przypisy

3,1 - Por. J 1,12n; J 11,52; Rz 8,14-17; Ga 3,26; Ef 5,1.
3,4 - Chrześcijanie pochodzenia żydowskiego podkreślali wyższość prawa Mojżeszowego nad prawem Jezusa, głosząc, że grzech, który nie przekracza prawa ST, nie jest bezprawiem, lecz zwykłym uchybieniem. Św. Jan uczy, że każdy grzech jest bezprawiem, bo sprzeciwia się wiecznemu prawu - woli Bożej. Inni przez "bezprawie" rozumieją brak wiary.
3,6 - Tzn. posiada możność niegrzeszenia (por. 1 J 1,8).
3,9 - Tj. łaska uświęcająca (por. 1 J 3,6).
3,10 - Ludzie, którzy pozwolili się sprowadzić z prawej drogi (por. 1 J 3,19; J 8,41.44).

Zobacz rozdział