Dodaj do ulubionych

1 Krl 12,28nn

Zapis z 'nn' oaznacza 'ten i następne', ponieważ nie można jednoznacznie określić ilości szukanych wersetów - wyświetlony jest fragment do następnego szukanego wersu albo do końca rozdziału.
ROZŁAM KRÓLESTWA
Jeroboam wprowadza kult bałwochwalczy
12 28 Dlatego po zastanowieniu się król sporządził dwa złote cielce i ogłosił ludowi: «Zbyteczne jest, abyście chodzili do Jerozolimy. Izraelu, oto Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej!»* 29 Postawił zatem jednego w Betel, a drugiego umieścił w Dan. 30 To oczywiście doprowadziło do grzechu, bo lud poszedł do jednego do Betel i do drugiego aż do Dan*. 31 Ponadto urządził przybytki* na wyżynach oraz mianował spośród zwykłego ludu kapłanów, którzy nie byli lewitami. 32 Następnie Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, naśladując święto obchodzone w Judzie, oraz sam przystąpił do ołtarza. Tak uczynił w Betel, składając krwawą ofiarę cielcom, które sporządził, i ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które urządził. 33 Przystąpił do ołtarza, który sporządził w Betel w piętnastym dniu ósmego miesiąca, który sobie wymyślił, aby ustanowić święto dla Izraelitów. Przystąpił więc do ołtarza, by złożyć ofiarę kadzielną.


Przypisy

12,28 - Wj 32,4; por. Pwt 9,16.21.
12,30 - "Do Betel i do drugiego" - dod. wg jednego z przekł. gr.; hebr. ma: "do jednego aż do Dan".
12,31 - Tekst popr.; hebr. 1 poj.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

1 Księga Królewska

1 Krl

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Ostatnio szukane
w 1 Księdze Królewskiej

1 Krl 6,15

6 15 Mury domu obłożył wewnątrz deskami cedrowymi od podłogi domu aż do belek sufitu, <wnętrze pokrył drzewem>, a podłogę świątyni wyłożył deskami cyprysowymi.
1 Krl 20,23

20 23 Również i słudzy króla Aramu rzekli do niego: «Ich bogowie są bogami gór*. Dlatego nas pokonali. Natomiast walczmy z nimi na równinie, wtedy na pewno my ich pokonamy!
1 Krl 19,4

19 4 a sam na [odległość] jednego dnia drogi poszedł na pustynię. Przyszedłszy, usiadł pod jednym z janowców i pragnąc umrzeć, rzekł: «Wielki już czas, o Panie! Odbierz mi życie, bo nie jestem lepszy od moich przodków».

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Portal ludzi otwartych

Portal ludzi otwartych