16 ¹ * Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania. ² Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana. ³ I potem rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyznom jak i kobietom, każdemu po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kubku wina. ⁴ Ustanowił przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego: ⁵ Asafa - przełożonym, Zachariasza - jego zastępcą, potem Uzzjela*, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela, na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach; ⁶ Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego. ⁷ Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Pana za pośrednictwem Asafa i jego braci: ⁸ * Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów! ⁹ Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda. ¹⁰ Szczyćcie się świętym Jego imieniem, niech się weseli serce szukających Pana! ¹¹ Rozważajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza: ¹² Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego. ¹³ Potomstwo Izraela, Jego sługi, synowie Izraela, Jego wybrańcy! ¹⁴ On, Pan, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały. ¹⁵ Na wieki pamięta* o swoim przymierzu - obietnicę dał dla tysiąca pokoleń. ¹⁶ Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi. ¹⁷ Ustanowił dla Jakuba jako prawo wieczne przymierze dla Izraela, ¹⁸ mówiąc: «Dam tobie ziemię Kanaanu na waszą własność dziedziczną», ¹⁹ gdy was było niewielu - nieliczni i obcy w niej. ²⁰ Wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu, ²¹ a nie pozwolił nikomu ich uciskać i z ich powodu karał królów: ²² «Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!» ²³ * Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy, z dnia na dzień głoście Jego zbawienie! ²⁴ Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan, Jego cuda - wśród wszystkich narodów, ²⁵ bo wielki jest Pan, godzien wielkiej chwały: wzbudza On większy lęk niż wszyscy bogowie. ²⁶ Bo wszyscy bogowie pogan to ułuda, a Pan uczynił niebiosa. ²⁷ Przed Nim kroczą majestat i piękno, potęga i jasność w Jego przybytku. ²⁸ Oddajcie Panu, rodziny narodów, oddajcie Panu chwałę i potęgę, ²⁹ oddajcie Panu chwałę Jego imienia. Nieście ofiary i wchodźcie przed Jego oblicze, oddajcie pokłon Panu, w święte szaty odziani*. ³⁰ W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała! Umocnił On świat, by się nie poruszył. ³¹ Niech cieszy się niebo i ziemia raduje. Mówcie wśród pogan: «Pan jest królem». ³² Niech szumi morze i co je napełnia, niech się weselą pola i wszystko, co na nich. ³³ Niech tak się uradują drzewa leśne w obliczu Pana, bo nadchodzi, aby rządzić ziemią. ³⁴ * Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość. ³⁵ Mówcie: «Ratuj nas, Boże zbawienia naszego, zgromadź nas i wybaw spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały». ³⁶ Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki. A cały naród odpowiedział: «Amen» i chwalił Pana.