1 P 1,1-5,14
2 1 Odrzuciwszy więc wszelkie zło, wszelki podstęp i udawanie, zazdrość i jakiekolwiek złe mowy, 2 jak niedawno narodzone niemowlęta* pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu - 3 jeżeli tylko zasmakowaliście, że słodki jest Pan*. 4 Zbliżając się do Tego, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi*, ale u Boga wybranym i drogocennym*, 5 wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa*. 6 To bowiem zawiera się w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony*. 7 Wam zatem, którzy wierzycie, cześć! Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła* - 8 i kamieniem upadku, i skałą zgorszenia. Ci, nieposłuszni słowu*, upadają, do czego zresztą są przeznaczeni. 9 Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła* potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, 10 wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali*.
3 1 Tak samo żony niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy niektórzy z nich nie słuchają nauki*, przez samo postępowanie żon zostali [dla wiary] pozyskani bez nauki, 2 gdy będą się przypatrywali waszemu, pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu. 3 Ich ozdobą niech będzie nie to, co zewnętrzne: uczesanie włosów i złote pierścienie ani strojenie się w suknie*, 4 ale wnętrze serca człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga. 5 Tak samo bowiem i dawniej święte niewiasty, które miały nadzieję w Bogu, same siebie ozdabiały, a były poddane swoim mężom. 6 Tak Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem*. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się* żadnego zastraszenia. 7 Podobnie mężowie we wspólnym pożyciu liczcie się rozumnie ze słabszym ciałem kobiecym! Darzcie żony czcią jako te, które są razem z wami dziedzicami łaski, [to jest] życia, aby nie stawiać przeszkód waszym modlitwom. 8 Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni! 9 Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś, błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. 10 * Kto bowiem chce miłować życie i oglądać dni szczęśliwe, niech wstrzyma język od złego i wargi - aby nie mówić podstępnie. 11 Niech zaś odstąpi od złego, a czyni dobrze, niech szuka pokoju i niech idzie za nim. 12 Oczy bowiem Pana na sprawiedliwych [są zwrócone], a Jego uszy na ich prośby; oblicze zaś Pana przeciwko tym, którzy źle czynią. 13 Kto zaś będzie wam szkodził, jeżeli gorliwi będziecie w czynieniu dobra? 14 Ale jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. Nie obawiajcie się zaś ich gróźb i nie dajcie się zaniepokoić!* 15 Pana zaś Chrystusa miejcie w sercach za Świętego* i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. 16 A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. 17 Lepiej bowiem - jeżeli taka wola Boża - cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle.
4 1 Skoro więc Chrystus cierpiał w ciele, wy również tą samą myślą się uzbrójcie, że kto poniósł mękę na ciele, zerwał z grzechem*, 2 aby resztę czasu w ciele przeżyć już nie dla [pełnienia] ludzkich żądz, ale woli Bożej. 3 Wystarczy bowiem, żeście w minionym czasie pełnili wolę pogan i postępowali w rozwiązłościach, żądzach, nadużywaniu wina, obżarstwie, pijaństwie i w niegodziwym bałwochwalstwie. 4 Temu też się dziwią, że wy nie płyniecie razem z nimi w tym samym prądzie rozpusty, i źle o was mówią.
Przypisy
1,1 - "Wybranych" - określenie chrześcijan; "w Poncie..." - prowincje północne Azji Mniejszej.1,2 - Względem wezwania Bożego.
1,7 - Podczas drugiego Jego przyjścia (paruzji).
1,8 - Popr.; dosł.: "natomiast wierząc".
1,11 - Preegzystencja Syna Bożego lub Ducha Świętego.
1,13 - "Przepasawszy..." - jako podróżni w drodze do nieba; "objawieniu" - zob. przypis do 1 P 1,7.
1,16 - Kpł 11,44.
1,17 - Obczyzną jest pobyt na ziemi w porównaniu z niebem (por. 1 P 1,1; 1 P 2,11; Flp 3,20).
1,22 - Wlg: "miłości".
1,24 - Iz 40,6nn.
2,2 - Jest to zapewne urywek starochrześcijańskiej liturgii chrzcielnej.
2,3 - Ps 34[33],9.
2,4 - "Przez ludzi" - Żydzi odrzucili Chrystusa Pana, jak budowniczowie odrzucają nieużyteczny kamień; "wybranym...": zob. 1 P 2,6.
2,5 - (1 P 2,5.9) - Klasyczny tekst o powszechnym kapłaństwie wiernych, różnym od hierarchicznego.
2,6 - Iz 28,16.
2,7 - Ps 118[117],22; Iz 8,14.
2,8 - Ci, którzy nie wierzą.
2,9 - Wj 19,6; Iz 43,20n; Ml 3,17. Wierni są nowym narodem wybranym, który ma spełniać rolę kapłana wśród wszystkich innych narodów. Możliwy również jest przekład: "królestwem", "kapłaństwem".; - (1 P 2,5.9) - Klasyczny tekst o powszechnym kapłaństwie wiernych, różnym od hierarchicznego.
2,10 - Oz 2,25; Oz 1,9.
2,11 - Ps 39[38],13. Zob. przypis do 1 P 1,17.
2,12 - Iz 10,3 (LXX). Gdy Bóg będzie sądził lub udzieli poganom łaski nawrócenia.
2,21 - Jako chrześcijanie.
2,22 - Iz 53,9 (LXX).
2,23 - Wlg: "niesprawiedliwie" - z myślą o procesie Jezusa. Tekst gr. zaś mówi o Bogu. Por. Rz 8,3; 2 Kor 5,24; Ga 3,13.
2,24 - Iz 53,12.5 (LXX).
2,25 - Iz 53,6.
3,1 - Ewangelii.
3,3 - Św. Piotr nie potępia ozdób, ale zachęca do starania się o wewnętrzne bogactwo duszy.
3,6 - "Panem" - Rdz 18,12 (hebr.: baal = "mąż" i "pan"); "obawiacie się" - Prz 3,25.
3,10 - Ps 34[33],13-17 (LXX).
3,14 - Iz 8,12.
3,15 - Iz 8,13.
3,18 - Zstąpienie Chrystusa Pana do "piekieł", tj. do Otchłani, nastąpiło po Jego śmierci, a przed zmartwychwstaniem.
3,18 - Por. Hbr 9,14-28.
3,19 - "W nim" - inni tłum.: "w tym stanie"; "duchom" - są to dusze ludzi; "w więzieniu" - w otchłani (wyrażenie obrazowe).
3,20 - Por. Rdz 7,7.
3,21 - Modlitwa w czasie chrztu świętego.
3,22 - "Bożej" - Wlg dodaje: "zniszczywszy śmierć, byśmy się stali dziedzicami życia wiecznego"; "Moce" - zob. Ef 1,21.
4,1 - Możliwy jest dwojaki sens: 1. bądź aluzja do śmierci mistycznej chrześcijanina podczas chrztu, 2. bądź mowa o prześladowaniu jako próbie. Por. Rz 6,7.
4,5 - Umarli w sposób duchowy przez grzech. Inni łączą z 1 P 3,19n.
4,8 - Prz 10,12. Zob. Jk 5,20.
4,14 - Iz 11,2.
4,18 - Prz 11,31 (LXX).
5,1 - Tj. biskupów i kapłanów.
5,5 - Prz 3,34 (LXX).
5,7 - Ps 55[54],23.
5,12 - Jest to Sylas, współpracownik św. Pawła - por. Dz 15,22.27.32.40; Dz 16,19.25.29; Dz 17,4.10.14n; Dz 18,5; 2 Kor 1,19; 1 Tes 1,1; 2 Tes 1,1.
5,13 - "Ta" - Wlg dodaje: "Kościół" (ekklesia jest rodzaju żeńskiego): "w Babilonie" - symboliczna nazwa Rzymu; "Marek" - ewangelista; "syn" - w sensie duchowym.