1 P 1,13-18

Upomnienia dotyczące osobistej świętości
1 13 Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu*, [bądźcie] trzeźwi, miejcie doskonałą nadzieję na łaskę, która wam przypadnie przy objawieniu* Jezusa Chrystusa. 14 [Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, 15 ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, 16 gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty*. 17 Jeżeli bowiem Ojcem nazywacie Tego, który bez względu na osoby sądzi według uczynków każdego, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie*. 18 Wiecie bowiem, że z waszego, odziedziczonego po przodkach, złego postępowania zostali wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem,


Przypisy

1,13 - "Przepasawszy..." - jako podróżni w drodze do nieba; "objawieniu" - zob. przypis do 1 P 1,7.
1,16 - Kpł 11,44.
1,17 - Obczyzną jest pobyt na ziemi w porównaniu z niebem (por. 1 P 1,1; 1 P 2,11; Flp 3,20).

Zobacz rozdział