1 P 1,22-23

Upomnienia dotyczące osobistej świętości
1 22 Skoro już dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie* celem zdobycia nieobłudnej miłości bratniej, jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie. 23 Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa.


Przypisy

1,22 - Wlg: "miłości".

Zobacz rozdział