1 P 2,11-17

Upomnienia dotyczące stosunków z bliźnimi
2 11 Umiłowani! Proszę, abyście jak obcy i przybysze* powstrzymywali się od cielesnych pożądań, które walczą przeciwko duszy. 12 Postępowanie wasze wśród pogan niech będzie dobre, aby przyglądając się dobrym uczynkom wychwalali Boga w dniu nawiedzenia* za to, czym oczerniają was jako złoczyńców. 13 Bądźcie poddani każdej ludzkiej zwierzchności ze względu na Pana: czy to królowi jako mającemu władzę, 14 czy to namiestnikom jako przez niego posłanym celem karania złoczyńców, udzielania zaś pochwały tym, którzy dobrze czynią. 15 Taka bowiem jest wola Boża, abyście przez dobre uczynki zmusili do milczenia niewiedzę ludzi głupich. 16 Jak ludzie wolni [postępujcie], nie jak ci, dla których wolność jest usprawiedliwieniem zła, ale jak niewolnicy Boga. 17 Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, czcijcie króla!


Przypisy

2,11 - Ps 39[38],13. Zob. przypis do 1 P 1,17.
2,12 - Iz 10,3 (LXX). Gdy Bóg będzie sądził lub udzieli poganom łaski nawrócenia.

Zobacz rozdział