1 P 2,19-25

Upomnienia dotyczące stosunków z bliźnimi
2 19 To się bowiem podoba [Bogu], jeżeli ktoś ze względu na sumienie [uległe] Bogu znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie. 20 Co bowiem za chwała, jeżeli przetrzymacie chłostę jako grzesznicy? - Ale to się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a przetrzymacie cierpienia. 21 Do tego bowiem jesteście powołani*. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. 22 On grzechu nie popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu*. 23 On, gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie*. 24 On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości - Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni*. 25 Błądziliście bowiem jak owce*, ale teraz nawróciliście się do Pasterza i Stróża dusz waszych.


Przypisy

2,21 - Jako chrześcijanie.
2,22 - Iz 53,9 (LXX).
2,23 - Wlg: "niesprawiedliwie" - z myślą o procesie Jezusa. Tekst gr. zaś mówi o Bogu. Por. Rz 8,3; 2 Kor 5,24; Ga 3,13.
2,24 - Iz 53,12.5 (LXX).
2,25 - Iz 53,6.

Powiązane utwory

Chrystus cierpiał za nas ks. Ireneusz Pawlak - 1 P 2,21-24

Droga do Nieba; Exsultate Deo - 1-głosowy

Zobacz rozdział