1 Sm 19,20-24

SAUL I DAWID
Zasadzki Saula
19 20 Saul wysłał więc posłańców, aby schwytali Dawida. Ci spostrzegli gromadę proroków, którzy prorokowali, i Samuela, który był ich przywódcą. Także posłańcami owładnął duch Boży i oni też prorokowali*. 21 Kiedy doniesiono o tym Saulowi, wysłał trzecich posłańców, ale i oni zaczęli prorokować. 22 Saul udał się osobiście do Rama i zbliżywszy się do wielkiej studni w Seku, wywiadywał się: «Gdzie jest Samuel i Dawid?» Odpowiedziano mu: «Właśnie jest w Najot koło Rama». 23 Udał się więc do Najot koło Rama, ale duch Boży owładnął także i nim, i idąc ciągle prorokował, aż dotarł do Najot koło Rama. 24 Wtedy zdjął swe szaty i prorokował w obecności Samuela, i upadł, [i leżał] nagi przez cały dzień i całą noc. Stąd powiedzenie: «Czyż i Saul między prorokami?»*


Przypisy

19,20 - Tzn. ulegli naturalnemu entuzjazmowi religijnemu zapewne pod wpływem muzyki.
19,24 - Por. 1 Sm 10,10-12. Saulowi udzieliły się zewnętrzne przejawy ekstazy (1 Sm 19,20), które - być może - wyzwoliły u niego odruchy chorobliwe. Termin hebr. oznacza prorokowanie pod wpływem Ducha Bożego i związane z tym czynności, niekiedy dość dziwne np. Iz 20,3; Ez 4,4-8; Ez 21,11n.

Zobacz rozdział