4 1 A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego, coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu - jak już postępujecie - stawajcie się coraz doskonalszymi!
2 Wiecie przecież, jakie nakazy daliśmy wam przez Pana Jezusa.
3 Albowiem wolą Bożą jest wasze uświęcenie: powstrzymywanie się od rozpusty,
4 aby każdy umiał utrzymywać ciało własne* w świętości i we czci,
5 a nie w pożądliwej namiętności, jak to czynią nie znający Boga poganie.
6 Niech nikt w tej sprawie nie wykracza i nie oszukuje brata swego*, albowiem jak wam to przedtem powiedzieliśmy, zapewniając uroczyście: Bóg jest mścicielem tego wszystkiego.
7 Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do świętości.
8 A więc kto [to] odrzuca, nie człowieka odrzuca, lecz Boga, który przecież daje wam swego Ducha* Świętego.
9 Nie jest rzeczą konieczną, abyśmy wam pisali o miłości braterskiej, albowiem Bóg was samych naucza, abyście się wzajemnie miłowali*.
10 Czynicie to przecież w stosunku do wszystkich braci w całej Macedonii.
11 Zachęcam was jedynie, bracia, abyście coraz bardziej się doskonalili i starali zachować spokój, spełniać własne obowiązki i pracować własnymi rękami, jak to wam nakazaliśmy.
12 Wobec tych, którzy pozostają na zewnątrz*, zachowujcie się szlachetnie, a nie będzie wam potrzeba nikogo.