1 Tm 3,1-13

Przymioty duchownych
3 1 Nauka ta zasługuje na wiarę. Jeśli ktoś dąży do biskupstwa*, pożąda dobrego zadania. 2 Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony*, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, 3 nie przebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, 4 dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. 5 Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? 6 Nie [może być] świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. 7 Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz*, żeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie. 8 Diakonami tak samo winni być ludzie godni*, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, 9 [lecz] utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. 10 I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. 11 Kobiety* również - czyste, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim. 12 Diakoni niech będą mężami jednej żony*, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. 13 Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień* i ufną śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie.


Przypisy

3,1 - Biskupstwo (episkope) obejmuje tutaj zapewne i kapłaństwo. Sens: kto dąży do funkcji duszpasterskich, niech wie, że to wzniosły urząd i obowiązek zarazem (por. Tt 1,7nn).
3,2 - Tzn. "raz żonaty" lub "uczciwie żyjący z jedną żoną". Kościół zachodni podniósł później wymagany stopień wstrzemięźliwości wprowadzając celibat.
3,7 - Tj. niechrześcijan.
3,8 - Wlg: "czyści".
3,11 - Idzie tu nie tyle o żony diakonów, ile o tzw. diakonisy (por. Rz 16,1n) - charyzmatyczki oddane służbie Kościoła.
3,12 - Zob. 1 Tm 3,2.
3,13 - Zapewne ten z 1 Tm 3,1.

Zobacz rozdział