syn
1 Mch 14,22
To zaś, co oni powiedzieli, tak zapisaliśmy w uchwałach ludu: Posłowie żydowscy, Numeniusz, syn Antiocha, i Antypater, syn Jazona, przybyli do nas, aby odnowić zawartą z nami przyjaźń.
1 Mch 3,1
Miejsce jego zajął tymczasem jego syn , Juda, który miał przydomek Machabeusz.
1 Mch 10,67
W roku sto sześćdziesiątym piątym Demetriusz, syn Demetriusza, przybył z Krety do kraju swych przodków*.
1 Mch 16,11
Wodzem na równinie Jerycha był mianowany Ptolemeusz, syn Abubosa, który miał wiele srebra i złota,
1 Mch 2,1
W tym czasie powstał Matatiasz, syn Jana, syna Symeona, kapłan z pokolenia Joariba* z Jerozolimy, który mieszkał w Modin*.
1 Mch 5,56
dowódcy wojska, Józef, syn Zachariasza, i Azariasz dowiedzieli się o bohaterskich czynach, jakich [tamci] dokonali w czasie wojny.
1 Mch 10,1
* W roku sto sześćdziesiątym przybył Aleksander Epifanes, syn Antiocha, i zdobył Ptolemaidę. Przyjęto go i był tam królem.
1 Mch 15,1
Antioch, syn króla Demetriusza*, wysłał z wysp morskich do arcykapłana i etnarchy Szymona i do ludu żydowskiego
1 Mch 1,1
Aleksander*, syn Filipa* Macedońskiego, wyruszył z kraju Kittim* i po zwycięskich walkach* pokonał Dariusza*, króla Persów i Medów, i w jego miejsce objął panowanie najpierw nad Helladą.
1 Mch 1,10
Spomiędzy nich wyszedł korzeń [wszelkiego] grzechu - Antioch Epifanes*, syn króla Antiocha. Przebywał on w Rzymie jako zakładnik*, zaczął panować w sto trzydziestym siódmym roku panowania greckiego*.
1 Mch 6,2
że jest tam nadzwyczaj bogata świątynia, a w niej złote hełmy*, pancerze i zbroja, jaką pozostawił tam król macedoński Aleksander, syn Filipa, który panował najpierw nad Grekami.
1 Mch 7,1
W roku sto pięćdziesiątym pierwszym* Demetriusz*, syn Seleukosa, wyruszył z Rzymu z niewielką liczbą wojska. Wylądował w nadmorskim mieście* i jako król zaczął tam panować.
1 Mch 13,53
Gdy Szymon przekonał się, że jego syn Jan jest już dojrzałym mężczyzną, złożył na niego dowództwo nad wszystkimi wojskami. Mieszkał on w Gezer.
1 Mch 16,15
Syn Abubosa podstępnie urządził dla nich przyjęcie w malutkiej twierdzy zwanej Dok*, którą sam wybudował. Przygotował dla nich wiele napojów i ukrył tam żołnierzy.
1 Mch 14,29
W wielu walkach, które nawiedzały kraj, Szymon, syn Matatiasza, kapłan z synów Joariba, oraz jego bracia narażali się na niebezpieczeństwo i stawiali opór wrogom swojego narodu w tym celu, aby w poszanowaniu były świętości jego i Prawo. W ten sposób wiele chwały przyczynili swojemu narodowi.
1 Mch 8,17
Juda więc wybrał Eupolemosa, syna Jana, który był synem Akkosa, oraz Jazona, syna Eleazara, aby ich posłać do Rzymu. Mieli oni zawrzeć z nimi przyjaźń i przymierze
1 Mch 2,2
Miał on pięciu synów : Jana, który miał przydomek Gaddi,
1 Mch 2,47
Prześladowali synów pychy*, a szczęście sprzyjało ich postępowaniu.
1 Mch 11,70
Pouciekali wszyscy, którzy byli koło Jonatana. Nikt z nich nie pozostał z wyjątkiem wojskowych dowódców: Matatiasza, syna Absaloma, i Judy, syna Chalfiego.
1 Mch 12,16
Wybraliśmy więc Numeniusza, syna Antiocha, i Antypatra, syna Jazona, i wysłaliśmy ich do Rzymian, aby odnowić przyjaźń z nimi zawartą i poprzednie przymierze.
1 Mch 2,14
Matatiasz i jego synowie rozdarli swoje szaty, włożyli na siebie wory i gorzko płakali.
1 Mch 2,16
Wielu spomiędzy Izraelitów przyszło do nich. Gdy jednak zebrali się Matatiasz i jego synowie ,
1 Mch 2,26
Zapałał gorliwością o Prawo i tak uczynił jak Finees Zambriemu, synowi Saloma*.
1 Mch 2,64
Synowie ! Bądźcie mężni i mocni w [zachowaniu] Prawa, przez nie bowiem dostąpicie chwały.
1 Mch 3,33
[i polecił mu], żeby aż do jego powrotu wychowywał jego syna , Antiocha*.
1 Mch 3,38
Lizjasz wybrał Ptolemeusza, syna Dorymenesa, Nikanora i Gorgiasza, ludzi walecznych* spomiędzy królewskich przyjaciół
1 Mch 7,13
Pierwsi spomiędzy synów Izraela asydejczycy* starali się o to, żeby z nimi zawrzeć pokój.
1 Mch 9,36
Ale synowie Jambriego* wyszli z Medeby, pochwycili Jana i odeszli razem ze wszystkim, co posiadał.
1 Mch 14,25
Gdy lud* usłyszał o tych sprawach, powiedział: «W jaki sposób odwdzięczymy się Szymonowi i jego synom ?
1 Mch 3,45
Jeruzalem było niezamieszkane jak jakaś pustynia; spośród jego synów nikt do niego nie wchodził ani nie wychodził, świątynię deptano. W zamku synowie cudzoziemców, [a miasto jak] gospoda dla pogan. Od Jakuba odeszła radość, nie słychać już fletu ni harfy.