2 Sm 7,12-14
Przypisy
7,13 - Wyniesienie domu Dawidowego jest dalszym etapem w zamiarach Bożych: wzrasta nadzieja przywrócenia porządku zakłóconego przez grzech pierworodny. W przymierzu z Noem błogosławieństwo przeszło na Sema, z Abrahamem - zacieśniło się do dzieci Izraela, umierający Jakub stwierdza, że nie będzie odjęte berło od Judy. Wreszcie po synajskim przymierzu obietnica dana Dawidowi zacieśnia krąg wybranych do jego potomstwa.7,14 - Bóg będzie się odnosił do następców Dawidowych jak do swoich dzieci (Ps 89[88],31-34). Już u Żydów z czasem słowa te nabrały sensu mesjańskiego - Ps 2,7 (por. Hbr 1,5). Chrystus jest synem Dawida; NT to stwierdza: Mt 1,1; Mt 22,41-45 par.; Łk 1,32; Łk 3,31; Dz 13,22n; Rz 1,3; 2 Tm 2,8; Ap 5,5; Ap 22,16. W nim też słowa te nabierają najpełniejszego znaczenia.