2 Krn 34,19

Kiedy król usłyszał słowa Prawa, rozdarł szaty.

2 Krn 18,28

Jednak król izraelski i Jozafat, król judzki, wyruszyli na Ramot w Gileadzie.

2 Krn 7,4

* Król zaś i cały lud składali ofiary przed obliczem Pana.

2 Krn 8,10

Król Salomon miał dwustu pięćdziesięciu wyższych* urzędników, którzy nadzorowali lud.

2 Krn 28,22

W czasie tego ucisku król Achaz nadal sprzeniewierzał się Panu.

2 Krn 30,4

Sprawę tę uznał za słuszną król i całe zgromadzenie.

2 Krn 7,5

Król Salomon złożył w ofierze dwadzieścia dwa tysiące wołów i sto dwadzieścia tysięcy owiec. I tak poświęcili dom Boży - król i cały naród.

2 Krn 18,9

Król izraelski i Jozafat, król judzki, ubrani w szaty [królewskie] siedzieli na swoich tronach. Siedzieli na placu u wrót Samarii, a przed nimi prorokowali wszyscy prorocy.

2 Krn 18,29

[Tam] król izraelski powiedział Jozafatowi: «Zanim pójdę w bój, przebiorę się. Ty zaś wdziej swoje szaty». Następnie król izraelski przebrał się i dopiero wtedy przystąpili do walki.

2 Krn 4,17

Król polecił je odlać nad Jordanem w dolinie między Sukkot i Seredata*.

2 Krn 6,3

Potem król się odwrócił i pobłogosławił całe zgromadzenie Izraela. Całe zaś zgromadzenie Izraela stało.

2 Krn 9,17

Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej, który wyłożył szczerym złotem.

2 Krn 9,22

Dzięki temu król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi.

2 Krn 9,27

Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle, ile kamieni, a cedrów - ile sykomor na Szefeli.

2 Krn 10,13

A wtedy król dał ludowi surową odpowiedź, gdyż nie poszedł za radą, którą dawali starsi.

2 Krn 17,19

Ci wszyscy służyli królowi oprócz tych, których król rozmieścił w warownych miastach po całej ziemi Judy.

2 Krn 18,8

Zawołał więc król izraelski któregoś dworzanina i rzekł: «Pospiesz się po Micheasza, syna Jimli!»

2 Krn 19,1

Król judzki, Jozafat, zdrów i cały wracał do Jerozolimy, do domu.

2 Krn 20,35

Król judzki, Jozafat, sprzymierzył się potem z królem izraelskim, Ochozjaszem, który źle postępował.

2 Krn 24,8

Ponadto rozkazał król , aby sporządzono jedną skrzynię i umieszczono ją w bramie świątyni Pańskiej na zewnątrz.

2 Krn 24,17

Po śmierci Jojady przybyli naczelnicy judzcy i oddali pokłon królowi *. Król ich wtedy usłuchał.

2 Krn 25,25

Amazjasz, syn Joasza, król judzki, żył jeszcze piętnaście lat po śmierci Joasza, syna Joachaza, króla izraelskiego.

2 Krn 26,2

To on obwarował Elat i przywrócił go Judzie, kiedy król spoczął ze swymi przodkami.

2 Krn 28,16

W tym czasie król Achaz wysłał posłów do króla * asyryjskiego z prośbą o pomoc.

2 Krn 28,20

Przybył potem do niego Tiglat-Pileser, król asyryjski, ale przygniótł go raczej, niż wspomógł.

2 Krn 29,20

Wstał król Ezechiasz, zebrał naczelników miasta i poszedł do świątyni Pańskiej.

2 Krn 30,2

Król i jego naczelnicy, i całe zgromadzenie w Jerozolimie postanowili obchodzić Paschę w drugim miesiącu,

2 Krn 32,20

Król Ezechiasz i prorok Izajasz, syn Amosa, modlili się w tej sprawie, wołając ku niebu.

2 Krn 34,29

Wtedy król polecił przez posłów, by zebrała się koło niego cała starszyzna Judy i Jerozolimy.

2 Krn 10,18

Gdy zaś król Roboam wysłał Hadorama, który był przełożonym robotników pracujących przymusowo, Izraelici ukamienowali go, tak iż umarł. Wobec tego król Roboam pospieszył się, aby wsiąść na rydwan i uciec do Jerozolimy.