2 Sm 18,24

Dawid siedział między dwiema bramami . Strażnik, który chodził po tarasie bramy nad murem, podniósłszy oczy zauważył, że jakiś mężczyzna biegnie samotnie.

2 Sm 19,9

Podniósł się król i zasiadł w bramie . Całemu ludowi podano wiadomość: «Oto król siedzi w bramie ». Wszyscy ludzie przyszli do króla. Tymczasem Izraelici uciekli do swych namiotów.

2 Sm 11,9

Uriasz położył się jednak u bramy pałacu królewskiego wraz ze wszystkimi sługami swojego pana, a nie poszedł do własnego domu.

2 Sm 11,23

Posłaniec odpowiedział Dawidowi: «Udało im się przemóc nas i wyjść przeciw nam w pole; odparliśmy ich aż do bramy .

2 Sm 23,15

Dawid poczuł pragnienie i rzekł: «Kto mi da się napić wody z betlejemskiej studni*, która jest przy bramie ?»

2 Sm 18,4

Rzekł do nich król: «To uczynię, co wam się wydaje słuszne». Stanął więc król obok bramy , a wszyscy ludzie przechodzili setkami i tysiącami.

2 Sm 3,27

Kiedy Abner wrócił do Hebronu, Joab odprowadził go do środka bramy pod pozorem, że chce z nim poufnie porozmawiać. Tam zadał mu śmiertelny cios w podbrzusze za krew swego brata Asahela.

2 Sm 10,8

Ammonici wystąpili i uszykowali się do bitwy u wejścia do bramy [miasta], natomiast Aramejczycy z Soby i z Rechobot oraz ludzie z Tob i Maaki stanęli osobno, w polu.

2 Sm 19,1

Król zadrżał. Udał się do górnego pomieszczenia bramy i płakał. Chodząc tak mówił: «Synu mój, Absalomie! Absalomie, synu mój, synu mój! Kto by dał, bym ja umarł zamiast ciebie? Absalomie, mój synu, mój synu!»

2 Sm 23,16

Przedarli się wtedy ci trzej bohaterowie przez obóz filistyński i zaczerpnęli wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie . Zabrali ją z sobą i przynieśli Dawidowi. On jednak pić jej nie chciał, lecz wylał ją w ofierze dla Pana.

2 Sm 15,2

Absalom rano zwykł zasiadać obok drogi wiodącej do bramy . Każdego, kto z jakąś sprawą udawał się do króla, by ją rozsądził, wołał Absalom do siebie i pytał: «Z którego jesteś miasta?» Ten odpowiadał: «Sługa twój jest z takiego a takiego pokolenia izraelskiego».