2 Sm 2,6

Teraz zaś niech Pan wam okaże miłosierdzie i wierność! Ja też pragnę się wam odwdzięczyć za to, że dokonaliście tego dzieła.

2 Sm 10,12

Odwagi! Okażmy męstwo [w walce] za nasz naród i za miasta Boga naszego! A niech Pan uczyni to, co uzna za słuszne!»

2 Sm 19,20

i odezwał się do króla: « Niech pan mój nie uważa za wykroczenie ani nie wspomina na to, co zawinił sługa twój wtedy, gdy pan mój, król, wychodził z Jerozolimy. Niech tego nie bierze król do serca.

2 Sm 13,32

Lecz Jonadab, syn Szimei, brata Dawidowego, powiedział: « Niech Pan mój nie mówi, że wszyscy młodzi synowie królewscy zostali zabici. Raczej zginął sam Amnon, do niego bowiem Absalom czuł nienawiść* od czasu zgwałcenia przez niego jego siostry Tamar.

2 Sm 18,28

Achimaas zawołał do króla: «Bądź pozdrowiony!» Oddawszy pokłon królowi do ziemi, powiedział: « Niech Pan , Bóg twój, będzie błogosławiony! Ludzi, którzy podnieśli rękę przeciw panu memu, królowi, wydał On w niewolę».

2 Sm 22,47

Niech żyje Pan ! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg <Skała>* mojego zbawienia,

2 Sm 13,33

Niech więc nie bierze sobie pan mój, król, tej pogłoski do serca, że zginęli wszyscy synowie królewscy. Zginął sam Amnon.

2 Sm 18,31

Właśnie przybył Kuszyta. Kuszyta powiedział: « Niech się raduje pan mój, król, dobrą nowiną. Właśnie dziś Pan wymierzył ci sprawiedliwość [uwalniając cię] z ręki wszystkich, którzy powstali przeciw tobie».

2 Sm 2,7

Niech więc będą mocne wasze ręce i bądźcie dzielni, Saul bowiem, wasz pan , umarł, mnie zaś dom Judy namaścił sobie na króla».

2 Sm 7,26

ażeby na wieki wielbione było imię Twe słowami: Pan Zastępów jest Bogiem Izraela. A dom twego sługi, Dawida, niech będzie trwały przed Tobą.

2 Sm 18,19

Achimaas, syn Sadoka, oświadczył: « Niech mi będzie wolno pobiec i zanieść królowi dobrą nowinę, że Pan wymierzył mu sprawiedliwość [uwalniając go] z ręki jego wrogów».

2 Sm 14,17

Tak sobie mówiła twoja służebnica: Słowo mojego pana , króla, będzie może dla mnie uspokojeniem, wszak pan mój, król, jest jak anioł Boży, który wysłucha tego, co dobre, i tego, co złe. Pan , Bóg twój, niech będzie z tobą!»

2 Sm 16,11

Potem zwrócił się Dawid do Abiszaja i do wszystkich swoich sług: «Mój własny syn, który wyszedł z wnętrzności moich, nastaje na moje życie. Cóż dopiero ten Beniaminita? Pozostawcie go w spokoju, niech przeklina, gdyż Pan mu na to pozwolił.

2 Sm 7,25

Teraz więc, o Panie , Boże, niech trwa na wieki słowo, któreś wyrzekł o słudze swoim i jego domu, i czyń, jak powiedziałeś,

2 Sm 21,6

niech wydadzą nam siedmiu mężczyzn z jego potomków. Powiesimy ich wobec Pana na wzgórzu Saula, który był wybrańcem Pańskim»*. Król odpowiedział: «Wydam ich wam».

2 Sm 24,14

Dawid odpowiedział Gadowi: «Jestem w wielkiej rozterce. Wpadnijmy raczej w ręce Pana , bo wielkie jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę!»

2 Sm 18,32

Król zapytał Kuszytę: «Czy dobrze z młodym Absalomem?» Odpowiedział Kuszyta: « Niech się tak wiedzie wszystkim wrogom pana mojego, króla, którzy przeciw tobie złośliwie powstali, jak powiodło się temu młodzieńcowi».

2 Sm 24,17

Dawid widząc, że Anioł zabija lud, wołał do Pana : «To ja zgrzeszyłem, to ja zawiniłem, a te owce cóż uczyniły? Niech Twoja ręka obróci się raczej na mnie i na dom mego ojca!»