2 Sm 18,31

Właśnie przybył Kuszyta. Kuszyta powiedział: « Niech się raduje pan mój, król, dobrą nowiną. Właśnie dziś Pan wymierzył ci sprawiedliwość [uwalniając cię ] z ręki wszystkich, którzy powstali przeciw tobie».

2 Sm 19,20

i odezwał się do króla: « Niech pan mój nie uważa za wykroczenie ani nie wspomina na to , co zawinił sługa twój wtedy, gdy pan mój, król, wychodził z Jerozolimy. Niech tego nie bierze król do serca.

2 Sm 13,33

Niech więc nie bierze sobie pan mój, król, tej pogłoski do serca, że zginęli wszyscy synowie królewscy. Zginął sam Amnon.

2 Sm 2,6

Teraz zaś niech Pan wam okaże miłosierdzie i wierność! Ja też pragnę się wam odwdzięczyć za to , że dokonaliście tego dzieła.

2 Sm 10,12

Odwagi! Okażmy męstwo [w walce] za nasz naród i za miasta Boga naszego! A niech Pan uczyni to , co uzna za słuszne!»

2 Sm 14,17

Tak sobie mówiła twoja służebnica: Słowo mojego pana , króla, będzie może dla mnie uspokojeniem, wszak pan mój, król, jest jak anioł Boży, który wysłucha tego , co dobre, i tego , co złe. Pan , Bóg twój, niech będzie z tobą!»

2 Sm 16,11

Potem zwrócił się Dawid do Abiszaja i do wszystkich swoich sług: «Mój własny syn, który wyszedł z wnętrzności moich, nastaje na moje życie. Cóż dopiero ten Beniaminita? Pozostawcie go w spokoju, niech przeklina, gdyż Pan mu na to pozwolił.

2 Sm 24,17

Dawid widząc, że Anioł zabija lud, wołał do Pana : « To ja zgrzeszyłem, to ja zawiniłem, a te owce cóż uczyniły? Niech Twoja ręka obróci się raczej na mnie i na dom mego ojca!»

2 Sm 18,32

Król zapytał Kuszytę: «Czy dobrze z młodym Absalomem?» Odpowiedział Kuszyta: « Niech się tak wiedzie wszystkim wrogom pana mojego, króla, którzy przeciw tobie złośliwie powstali, jak powiodło się temu młodzieńcowi».