2 Krn 33,12

W ucisku przebłagał on Pana, Boga swego, i upokorzył się bardzo przed Bogiem swych przodków.

2 Krn 34,32

Dał on wszystkim, znajdującym się w Jerozolimie i w Beniaminie, właściwe stanowisko*, a mieszkańcy Jerozolimy zastosowali się do przymierza z Bogiem , Bogiem ich ojców.

2 Krn 27,6

Jotam wzrósł w potęgę, ponieważ utwierdził swoje drogi przed Panem, Bogiem swoim.

2 Krn 29,10

Teraz noszę w sercu zamiar zawarcia przymierza z Panem, Bogiem Izraela, aby odwrócił od nas płonący swój gniew.

2 Krn 1,3

Poszedł potem Salomon i z nim całe zgromadzenie na wyżynę, która jest w Gibeonie, ponieważ tam był Namiot Spotkania z Bogiem , jaki sporządził Mojżesz, sługa Pański, na pustyni*.

2 Krn 13,10

Dla nas Pan* jest naszym Bogiem i nie porzuciliśmy Go. Kapłani na usługach Pana są potomkami Aarona, a także spełniają swe czynności lewici.

2 Krn 31,20

Takie to rozporządzenia wydał Ezechiasz dla całej ziemi Judy i czynił to, co dobre, słuszne i wierne jest przed Panem, Bogiem jego.

2 Krn 13,12

A oto z nami na czele Bóg i Jego kapłani oraz trąby sygnałowe, aby grzmiały przeciwko wam, Izraelici. Nie walczcie z Panem, Bogiem waszych ojców, albowiem nie powiedzie się wam».

2 Krn 33,13

Prosił Go, a On go wysłuchał. Usłyszał jego prośbę i pozwolił mu wrócić do Jerozolimy, do swego królestwa. W ten sposób Manasses zrozumiał, że tylko sam Pan jest Bogiem .

2 Krn 14,10

Wtedy to wezwał Asa Pana, Boga swego, i rzekł: «Panie, nie ma Tobie równego*, by przyjść z pomocą [w walce] między potężnym a pozbawionym siły. Wesprzyj nas, Panie, Boże nasz, bo Tobie ufamy i w Twoim imieniu wystąpiliśmy przeciwko temu mnóstwu. Panie, Ty jesteś naszym Bogiem . Nie daj się zwyciężyć nikomu!»

2 Krn 13,9

Czy to nie wy wygnaliście kapłanów Pańskich, synów Aarona, i lewitów, czyż to nie wy poczyniliście sobie kapłanów, jak u ludów krajów pogańskich? Każdy, który przychodzi z młodym cielcem i siedmioma baranami, aby go wyświęcono na kapłana, staje się kapłanem tego, który nie jest Bogiem .

2 Krn 20,6

i rzekł: «Panie, Boże naszych ojców, czy to nie Ty jesteś Bogiem w niebie, i czyż nie Ty rządzisz w każdym królestwie pogan? W Twoim to ręku jest siła i moc. Nie ma takiego, który by z Tobą mógł się mierzyć.

2 Krn 2,4

Dom ten, który ja buduję, będzie wielki, albowiem nasz Bóg większy jest od wszystkich bogów .

2 Krn 1,7

Tej to nocy ukazał się Bóg Salomonowi i rzekł: «Proś o to, co mam ci dać».

2 Krn 6,4

Potem rzekł: «Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, który rękami wypełnił, co zapowiedział ustami ojcu mojemu Dawidowi, mówiąc:

2 Krn 13,16

Uciekli potem Izraelici przed Judą, a Bóg oddał ich w ręce Judy.

2 Krn 18,13

Wówczas Micheasz odrzekł: «Na życie Pana, na pewno będę mówił to, co powie mój Bóg ».

2 Krn 26,7

Wspomagał go Bóg przeciwko Filistynom i przeciwko Arabom, mieszkającym w Gur-Baal, i przeciwko Meunitom*.

2 Krn 32,19

O Bogu Jerozolimy mówili, jak się mówi o bogach ludów ziemi, którzy są dziełem rąk ludzkich.

2 Krn 34,23

A ona im rzekła: «To mówi Pan, Bóg Izraela. Powiedzcie mężowi, który posłał was do mnie:

2 Krn 25,8

Jeśli zaś mniemasz, że się wzmocnisz przez to, osłabi cię Bóg przed wrogiem*, albowiem u Boga jest siła, aby pomóc i aby osłabić».

2 Krn 14,2

Usunął ołtarze obcych bogów i wyżyny, pokruszył stele, wyciął aszery.

2 Krn 32,17

Sennacheryb napisał też list, aby wydrwić Pana, Boga Izraela, mówiąc o Nim: «Podobnie jak bogowie innych narodów ziemi nie wybawili swych ludów z mojej ręki, tak samo nie wybawi swego ludu z mojej ręki Bóg Ezechiasza».

2 Krn 9,23

Wszyscy więc królowie ziemi udawali się do Salomona, by posłuchać jego mądrości, jaką Bóg obdarzył jego serce.

2 Krn 15,6

Naród powstał przeciw narodowi, miasto przeciw miastu, albowiem Bóg przez różne uciski dopuszczał na nich to zamieszanie.

2 Krn 26,5

Dopóki żył Zachariasz, który go uczył bojaźni Bożej, szukał on Pana, a jak długo szukał Pana, Bóg mu szczęścił*.

2 Krn 29,36

Uradował się wówczas Ezechiasz i cały lud, że Bóg takim duchem natchnął lud, rzecz ta bowiem została szybko dokonana.

2 Krn 32,29

Nabył sobie stada*, i w wielkiej ilości posiadał owce i woły, ponieważ Bóg dał mu wielkie bogactwa.

2 Krn 9,8

Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg twój, który ciebie upodobał sobie, aby cię osadzić na swoim tronie jako króla, [oddanego] dla Pana, Boga swego. Z miłości, jaką twój Bóg żywi względem Izraela, [chcąc] zapewnić mu trwanie na wieki ustanowił cię nad nim królem dla wykonywania prawa i sprawiedliwości».

2 Krn 32,14

Który spośród wszystkich bogów tych narodów, które moi przodkowie klątwą przeznaczyli na zniszczenie, zdołał wybawić swój naród z mojej ręki? Czyżby więc mógł wasz Bóg wybawić was z mojej ręki?