2 Sm 13,25

Król rzekł Absalomowi: « Nie , mój synu! Raczej nie pójdziemy wszyscy, abyśmy ci nie sprawili kłopotu». Nalegał na niego [Absalom], lecz on nie chciał iść, ale go pobłogosławił.

2 Sm 1,20

W Gat tego nie ogłaszajcie! Nie podawajcie na ulicach Aszkelonu, aby się nie cieszyły córki filistyńskie ani radowały córki nieobrzezanych.

2 Sm 13,12

Odpowiedziała mu: « Nie , mój bracie! Nie gwałć mię, bo tak się w Izraelu nie postępuje*. Zaniechaj tego bezeceństwa!

2 Sm 22,38

Ścigam mych wrogów i niszczę, a nie wracam, póki nie zginęli.

2 Sm 22,42

Wołają - lecz nie ma wybawcy - do Pana - lecz im nie odpowiada.

2 Sm 15,14

Wtedy Dawid dał rozkaz wszystkim swym sługom przebywającym wraz z nim w Jerozolimie: «Wstańcie! Uchodźmy, gdyż nie znajdziemy ocalenia przed Absalomem. Spiesznie uciekajcie, ażeby nas nie napadł znienacka, nie sprowadził na nas niedoli i ostrzem miecza nie wygładził mieszkańców miasta».

2 Sm 1,21

Góry Gilboa! Ani rosy, ani deszczu niech na was nie będzie, ani pól żyznych! Tu bowiem została skalana tarcza mocarzy. Nie , tarcza Saula nie była namaszczona oliwą,

2 Sm 11,10

Przekazano wiadomość Dawidowi: «Uriasz nie wstąpił do swego domu». Pytał więc Dawid Uriasza: «Czyż nie wracasz z drogi? Dlaczego nie wstępujesz do własnego domu?»

2 Sm 19,24

Król oświadczył Szimejemu: « Nie umrzesz». I potwierdził to król przysięgą.

2 Sm 22,39

Pobiłem ich - nie mogli się podnieść: upadli pod moje stopy.

2 Sm 14,25

W całym Izraelu nie było człowieka tak pięknego jak Absalom. O nim wygłaszano pochwały: «Od stóp do głowy nie było na nim skazy.

2 Sm 14,29

Absalom posłał do Joaba, ażeby go wysłać do króla. On jednak nie chciał przyjść do niego . I posłał po niego po raz drugi, ale nie chciał przyjść.

2 Sm 1,22

lecz krwią poległych, tłuszczem mocarzy. Łuk Jonatana nigdy się nie cofał, i miecz Saula nie wracał daremnie.

2 Sm 2,27

Joab odrzekł: «Na życie Boga! Gdybyś nie przemówił, lud nie odstąpiłby od ścigania braci wcześniej niż o świcie».

2 Sm 1,14

Powiedział do niego Dawid: «Jak to? Nie bałeś się podnieść ręki, by zabić pomazańca Pańskiego?»

2 Sm 7,15

Lecz nie cofnę od niego mojej życzliwości, jak ją cofnąłem od Saula, twego poprzednika, którego opuściłem.

2 Sm 13,14

On jednak nie posłuchał jej głosu, lecz zadał jej gwałt, zbezcześcił i obcował z nią .

2 Sm 18,13

Gdybym wobec niego postąpił zdradliwie - a żadna sprawa nie ukryje się przed królem - czy ty sam nie stanąłbyś wtedy z dala ode mnie?»

2 Sm 12,17

Dostojnicy jego domu, podszedłszy do niego , chcieli podźwignąć go z ziemi: bronił się jednak; w ogóle z nimi nie jadał.

2 Sm 14,11

Odpowiedziała: «Wspomnij, proszę, królu, na Pana, twojego Boga, by mściciel krwi nie powiększył nieszczęścia i nie został syn mój zgładzony». Odrzekł: «Na życie Pana: nie spadnie z głowy twojego syna ani jeden włos na ziemię».

2 Sm 19,20

i odezwał się do króla: «Niech pan mój nie uważa za wykroczenie ani nie wspomina na to, co zawinił sługa twój wtedy, gdy pan mój, król, wychodził z Jerozolimy. Niech tego nie bierze król do serca.

2 Sm 19,25

Meribbaal, syn Saula, również wyszedł na spotkanie króla. Nie mył on ani nóg, ani rąk, nie strzygł brody, nie prał swych szat od dnia, w którym król wyjechał, aż do dnia, gdy spokojnie powrócił.

2 Sm 3,34

Wszak ręce twoje nie były spętane ani nogi twoje nie skute łańcuchem. Jak napadnięty przez złoczyńców umarłeś». Znów wzmogło się zawodzenie ludu.

2 Sm 7,22

Przeto wielki jesteś, o Panie, Boże, nie ma nikogo podobnego Tobie, i nie ma Boga oprócz Ciebie, według tego wszystkiego, co usłyszeliśmy na własne uszy.

2 Sm 12,28

A teraz zbierz pozostałe wojsko i prowadź dalej walkę przeciw miastu. Podbij je, ażebym nie ja był jego zdobywcą i nie nadano mu mego imienia»*.

2 Sm 13,16

Odpowiedziała mu: « Nie czyń mi, wypędzając mnie od siebie, jeszcze większej krzywdy od tej, jaką mi wyrządziłeś». On jednak nie chciał jej posłuchać.

2 Sm 14,24

Król jednak oświadczył: «Niech wróci do swojego domu, ale twarzy mojej nie będzie widział». Absalom wrócił do swojego domu, ale twarzy króla nie widział.

2 Sm 17,22

Dawid więc wraz z całym swym otoczeniem wstał i przeprawił się przez Jordan. Do rana nie brakowało już ani jednego, kto by się nie przeprawił przez Jordan.

2 Sm 18,20

Powiedział mu Joab: « Nie byłbyś dziś zwiastunem dobrej wiadomości. Dobrą nowinę zaniesiesz mu innego dnia. Dziś nie zaniósłbyś dobrej nowiny, bo zginął syn królewski».

2 Sm 12,23

Tymczasem umarło. Po cóż mam pościć? Czyż zdołam je wskrzesić? Ja pójdę do niego , ale ono do mnie nie wróci».