2 20 ale mam przeciw tobie to, że pozwalasz działać niewieście Jezabel*, która nazywa siebie prorokinią, a naucza i zwodzi moje sługi, by uprawiali rozpustę* i spożywali ofiary składane bożkom. [...]
12 10 I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża* ich przed Bogiem naszym. [...]
21 4 I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły».