Ap 21,1

I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.

Ap 18,20

Wesel się nad nią, niebo , i święci, apostołowie, prorocy, bo przeciw niej Bóg rozsądził waszą sprawę».

Ap 15,5

Potem ujrzałem: w niebie została otwarta świątynia Przybytku Świadectwa

Ap 6,14

Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone.

Ap 11,12

Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący: «Wstąpcie tutaj!» I w obłoku wstąpili do nieba , a ich wrogowie ich zobaczyli*.

Ap 19,11

Potem ujrzałem niebo otwarte: a oto - biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto sprawiedliwie sądzi i walczy*.

Ap 20,11

Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo , a miejsca dla nich nie znaleziono.

Ap 4,2

Doznałem natychmiast zachwycenia: A oto w niebie stał tron i na tronie [ktoś] zasiadał*.

Ap 8,1

A gdy otworzył pieczęć siódmą, zapanowała w niebie cisza jakby na pół godziny.

Ap 10,5

Anioł zaś, którego ujrzałem stojącego na morzu i na ziemi, podniósł ku niebu prawą rękę

Ap 12,8

ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło.

Ap 14,17

I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie , i on miał ostry sierp.

Ap 16,11

i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, ale od czynów swoich się nie odwrócili.

Ap 18,5

bo grzechy jej narosły - aż do nieba , i wspomniał Bóg na jej zbrodnie.

Ap 20,1

Potem ujrzałem anioła, zstępującego z nieba , który miał klucz od Czeluści* i wielki łańcuch w ręce.

Ap 10,6

i przysiągł na Żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim jest, i ziemię, i to, co w niej jest, i morze, i to, co w nim jest*, że już nie będzie zwłoki*,

Ap 11,6

Mają oni władzę zamknąć niebo , by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć ziemię, ilekroć zechcą.

Ap 14,7

Wołał on głosem donośnym: «Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!»

Ap 5,3

A nie mógł nikt - na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią - otworzyć księgi ani na nią patrzeć.

Ap 6,13

I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce.

Ap 9,1

I piąty anioł zatrąbił: i ujrzałem gwiazdę*, która z nieba spadła na ziemię, i dano jej klucz od studni Czeluści*.

Ap 13,6

Zatem otworzyła swe usta dla bluźnierstw przeciwko Bogu, by bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i mieszkańcom nieba .

Ap 13,13

I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi.

Ap 18,1

Potem ujrzałem innego anioła - zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały jego rozbłysła.

Ap 19,1

Potem usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie - mówiących: «Alleluja!* Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego,

Ap 19,14

A wojska, które są w niebie , towarzyszyły Mu na białych koniach - wszyscy odziani w biały, czysty bisior.

Ap 21,2

I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża.

Ap 8,10

I trzeci anioł zatrąbił: i spadła z nieba wielka gwiazda, płonąca jak pochodnia, a spadła na trzecią część rzek i na źródła wód.

Ap 8,13

I ujrzałem, a usłyszałem jednego orła lecącego przez środek nieba , mówiącego donośnym głosem: «Biada, biada, biada mieszkańcom ziemi wskutek pozostałych głosów trąb trzech aniołów, którzy mają [jeszcze] trąbić!»

Ap 10,1

I ujrzałem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba , obleczonego w obłok, tęcza* była nad jego głową, a oblicze jego było jak słońce, a nogi jego jak słupy ogniste,