3 ⁹ Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość. ¹⁰ Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, ¹¹ uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Szeolu? ¹² Opuściłeś źródło mądrości. ¹³ Gdybyś chodził po drodze Bożej, mieszkałbyś w pokoju na wieki. ¹⁴ Naucz się, gdzie jest mądrość, gdzie jest siła i rozum, a poznasz równocześnie, gdzie jest długie i szczęśliwe życie, gdzie jest światłość dla oczu i pokój. ¹⁵ Lecz któż znalazł jej miejsce lub kto wszedł do jej skarbców? ¹⁶ Gdzież są zwierzchnicy narodów i panujący nad zwierzętami ziemi, ¹⁷ ci, co igrają z ptakami powietrznymi, ci, co gromadzą srebro i złoto, w których ludzie złożyli ufność, a nie ma końca nabywaniu tych rzeczy, ¹⁸ którzy obrabiają srebro*, trudzą się, tak że prawie nie kończy się ich praca? ¹⁹ Zniknęli i do Szeolu zstąpili, a inni stanęli na ich miejsce. ²⁰ Młodsi ujrzeli światło i zamieszkali na ziemi, ale drogi mądrości nie pojęli, ²¹ nie poznali jej ścieżek ani jej nie uchwycili, a synowie ich od drogi swej daleko odeszli. ²² Nie słyszano o niej w Kanaanie* ani w Temanie* jej nie widziano. ²³ Synowie Hagar ubiegają się o mądrość tej ziemi, kupcy Merranu* i Temanu, opowiadający baśnie i poszukiwacze wiedzy, drogi mądrości nie znają ani nie pamiętają o jej ścieżkach. ²⁴ O Izraelu, jakże wielki jest dom Boga, jakże obszerne miejsce posiadłości Jego! ²⁵ Wielki i nie mający końca, wysoki i niezmierzony. ²⁶ * Tam urodzili się olbrzymi, sławni od początku, wielcy, biegli w walce. ²⁷ Ale nie tych wybrał Bóg ani im nie dał drogi do mądrości. ²⁸ Zginęli dlatego, że mądrości nie mieli, zginęli z powodu swej nierozwagi. ²⁹ Któż wstąpił do nieba, aby ją wziąć, któż ją z obłoków sprowadził? ³⁰ Któż przeprawił się przez morze, a znalazł ją i przywiózł ją w zamian za najlepsze złoto? ³¹ Nie ma nikogo, kto by znał jej drogę i kto by rozpoznał jej ścieżkę. ³² Lecz zna ją Wszechwiedzący i wynajdzie ją swoją mądrością. Ten, który na czas bezkresny urządził ziemię i napełnił ją stworzeniami czworonożnymi, ³³ wysłał światło i poszło, wezwał je, a ono posłuchało Go ze drżeniem. ³⁴ Gwiazdy radośnie świecą na swoich strażnicach. ³⁵ Wezwał je. Odpowiedziały: «Jesteśmy». Z radością świecą swemu Stwórcy. ³⁶ On jest Bogiem naszym. I żaden inny nie może z Nim się równać. ³⁷ Zbadał wszystkie drogi mądrości i dał ją słudze swemu, Jakubowi, i Izraelowi, umiłowanemu swojemu. ³⁸ Potem ukazała się ona na ziemi i zaczęła przebywać wśród ludzi.
4 ¹ Tą mądrością jest księga przykazań Boga i Prawo trwające na wieki. Wszyscy, którzy się go trzymają, żyć będą. Którzy je zaniedbują, pomrą. ² Nawróć się, Jakubie, trzymaj się go, chodź w blasku jego światła! ³ Nie dawaj chwały swojej obcemu ani innemu narodowi twych przywilejów! ⁴ Szczęśliwi jesteśmy, o Izraelu, że znamy to, co się Bogu podoba.