4 ³⁰ Nie upadaj na duchu, Jeruzalem, pocieszy cię Ten, który ci nadał imię. ³¹ Biada tym, którzy cię skrzywdzili i cieszą się z twego nieszczęścia. ³² Biada tym miastom, którym służą twe dzieci, biada temu, które przyjęło twych synów. ³³ Jak bowiem cieszyło się twoim zniszczeniem i radowało się twoim upadkiem, tak będzie zasmucone własnym spustoszeniem. ³⁴ Odbiorę mu radość z wielkiej liczby mieszkańców, a pycha jego przemieni się w smutek. ³⁵ Albowiem Przedwieczny ześle na nie ogień przez wiele dni i długi czas złe duchy zamieszkiwać je będą. ³⁶ * Jerozolimo, spojrzyj na Wschód i zobacz radość, która ci przychodzi od Pana. ³⁷ Oto idą synowie twoi, których wysłałaś, idą, zebrani ze wschodu i zachodu na słowo Świętego, ciesząc się chwałą Boga.
5 ¹ Złóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. ² Oblecz się płaszczem sprawiedliwości, pochodzącej od Boga, włóż na głowę swą koronę chwały Przedwiecznego! ³ Albowiem Bóg chce pokazać wspaniałość twoją wszystkiemu, co jest pod niebem. ⁴ Imię twe u Boga na wieki będzie nazwane: "Pokój sprawiedliwości i chwała pobożności!" ⁵ Podnieś się, Jeruzalem! Stań na miejscu wysokim, spojrzyj na Wschód, zobacz twe dzieci, zgromadzone na słowo Świętego od wschodu słońca aż do zachodu, rozradowane, że Bóg o nich pamiętał. ⁶ Wyszli od ciebie pieszo, pędzeni przez wrogów, a Bóg przyprowadzi ich niesionych z chwałą, jakby na tronie królewskim. ⁷ Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana. ⁸ Na rozkaz Pana lasy i drzewa pachnące ocieniać będą Izraela. ⁹ Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem. Odpis listu, wysłanego przez Jeremiasza do tych, którzy jako niewolnicy mieli być uprowadzeni przez króla babilońskiego do Babilonu, by im oznajmić, co mu Bóg polecił.