Dz 2,42-47;7,48-51

PROLOG
Życie pierwotnego Kościoła*
2 42 Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba* i w modlitwach. 43 Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. 44 Ci wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne*. 45 Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. 46 Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. 47 Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
POCZĄTKI DZIAŁALNOŚCI MISYJNEJ KOŚCIOŁA
Znak przybytku
7 48 Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich, jak mówi Prorok: 49 * Niebo jest moją stolicą, a ziemia podnóżkiem stóp moich. Jakiż dom zbudujecie Mi, mówi Pan, albo gdzież miejsce odpoczynku mego? 50 Czyż tego wszystkiego nie stworzyła moja ręka?
Zakończenie mowy
51 Twardego karku* i opornych* serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy.


Przypisy

2,42 - Summarium - zob. Wstęp.
2,42 - Łamanie chleba może oznaczać zarówno zwykłe posiłki, jak i Eucharystię. Wzmianka o modlitwie i równoległe teksty NT przemawiają za Eucharystią.
2,44 - Wspólnota dóbr była dobrowolna. Nie przyjęła się ona w pierwotnym Kościele na stałe, lecz miała zasięg lokalny.
7,49 - Iz 66,1n.
7,51 - "Twardego karku" - w ten sposób byli określani ludzie oporni (Wj 32,9; Wj 33,3.5; Wj 34,9; Pwt 9,6.13); "opornych" - dosł.: "nieobrzezanych", czyli zatwardziałych serc (Kpł 26,41; Pwt 10,16; Jr 9,25; Ez 44,7; Rz 2,29) i "uszu" (Jr 6,10), czyli głuchych na głos prawdy.

Zobacz rozdział