6 ⁸ Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. ⁹ Niektórzy zaś z synagogi, zwanej [synagogą] Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem*. ¹⁰ Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego [natchnienia] przemawiał.
7 ⁵⁴ Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. ⁵⁵ A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. ⁵⁶ I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga». ⁵⁷ A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. ⁵⁸ Wyrzucili go poza miasto i kamienowali*, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. ⁵⁹ Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» ⁶⁰ A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj im tego grzechu!» Po tych słowach skonał.