Dz 12,24

A słowo Pańskie rozszerzało się i rosło.

Dz 13,49

Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.

Dz 8,4

Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo .

Dz 19,20

Tak potężnie rosło i umacniało się słowo Pańskie.

Dz 6,2

«Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły» - powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów.

Dz 10,36

Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich.

Dz 11,1

Apostołowie i bracia, przebywający w Judei, dowiedzieli się, że również poganie przyjęli słowo Boże.

Dz 13,5

Gdy przybyli do Salaminy*, głosili słowo Boże w synagogach żydowskich; mieli też Jana do pomocy.

Dz 13,48

Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli.

Dz 15,35

A Paweł i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczali i razem z wielu innymi głosili słowo Pańskie.

Dz 16,6

Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji.

Dz 18,11

Pozostał więc i głosił im słowo Boże przez rok i sześć miesięcy.

Dz 19,10

Trwało to dwa lata, tak że wszyscy mieszkańcy Azji*, Żydzi i Grecy, usłyszeli słowo Pańskie.

Dz 5,20

«Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa tego życia!».

Dz 6,4

My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa ».

Dz 10,26

Piotr podniósł go ze słowami : «Wstań, ja też jestem człowiekiem».

Dz 13,40

Baczcie więc, aby nie sprawdziły się na was słowa Proroków:

Dz 14,18

Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

Dz 15,15

Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano:

Dz 4,29

A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą,

Dz 4,31

Po tej modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże*.

Dz 6,7

A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.

Dz 8,14

* Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana,

Dz 1,16

«Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa,

Dz 8,25

Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jerozolimy i głosili Ewangelię w wielu wioskach samarytańskich.

Dz 11,19

Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii*, głosząc słowo samym tylko Żydom.

Dz 13,15

Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich i powiedzieli: «Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu».

Dz 13,46

Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam*. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan.

Dz 14,3

Pozostali tam dość długi czas i nauczali odważnie, ufni w Pana, który potwierdzał słowo swej łaski cudami i znakami, dokonywanymi przez ich ręce.

Dz 15,36

Po pewnym czasie powiedział Paweł do Barnaby: «Wróćmy już i zobaczmy, jak się mają bracia we wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie».