Ef 1,20-23

MISTERIUM CHRYSTUSA W KOŚCIELE
Dziękczynienie i modlitwa o znajomość Chrystusa jako Głowy
1 20 Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy* na wyżynach niebieskich*, 21 ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem*, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. 22 I wszystko poddał pod Jego stopy*, a Jego samego ustanowił nade wszystko* Głową dla Kościoła, 23 który jest Jego Ciałem, Pełnią* Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.


Przypisy

1,20 - "Prawicy" - Ps 110[109],1; "niebieskich" - zob. Ef 1,3.
1,21 - Nazwy te (por. Kol 1,16) oznaczały wówczas różne rodzaje istot duchowych. U św. Pawła mogą one oznaczać również złe duchy: Kol 2,15.
1,22 - "Stopy" - Ps 8,6n; "nade wszystko" - zapewne w sensie "ponad wszystkimi stworzeniami".
1,23 - Termin ten (pleroma) oznacza bądź pełny zakres działania łaski Chrystusa, jako Głowy, bądź fakt dopełnienia Chrystusa, jako Głowy przez Kościół, jako Jego Ciało.

Zobacz rozdział