Ef 1,3-3,21

MISTERIUM CHRYSTUSA W KOŚCIELE
Tajemniczy plan zbawienia
1 3 Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich* - w Chrystusie. 4 W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości 5 przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, 6 ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. 7 W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski. 8 Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, 9 przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął 10 dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi*. 11 W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, 12 po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu - my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. 13 W Nim także i wy* usłyszawszy słowo prawdy, Dobrą Nowinę waszego zbawienia, w Nim również uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią* Ducha Świętego, który był obiecany. 14 On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, które nas uczyni własnością* [Boga], ku chwale Jego majestatu.
Dziękczynienie i modlitwa o znajomość Chrystusa jako Głowy
15 Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, 16 nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. 17 [Proszę w nich], aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia* w głębszym poznaniu Jego samego. 18 [Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych 19 i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących - na podstawie działania Jego potęgi i siły. 20 Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy* na wyżynach niebieskich*, 21 ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem*, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. 22 I wszystko poddał pod Jego stopy*, a Jego samego ustanowił nade wszystko* Głową dla Kościoła, 23 który jest Jego Ciałem, Pełnią* Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.
Powołanie grzesznej ludzkości do życia w Chrystusie
2 1 I wy byliście umarłymi* na skutek waszych występków i grzechów, 2 w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza*, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. 3 Pośród nich także my* wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. 4 A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, 5 i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. 6 Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich* - w Chrystusie Jezusie, 7 aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwo Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie. 8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: 9 nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. 10 Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.
Zjednoczenie pogan i Żydów w Bożą świątynię
11 Dlatego pamiętajcie, że niegdyś wy - poganie co do ciała, zwani "nieobrzezaniem" przez tych, którzy zowią się "obrzezaniem" od znaku dokonanego ręką na ciele - 12 w owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach obietnicy*, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. 13 Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. 14 On bowiem jest naszym pokojem*. On, który obie części [ludzkości] uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur* - wrogość. W swym ciele 15 pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach*, aby z dwóch [rodzajów ludzi] stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, 16 i [w ten sposób] jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości*. 17 A przyszedłszy zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy blisko*, 18 bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca. 19 A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - 20 zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. 21 W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, 22 w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.
Apostoł Paweł głosicielem misterium Chrystusa wśród pogan
3 1 Dlatego ja, Paweł, więzień Chrystusa Jezusa dla was, pogan...* 2 bo przecież słyszeliście o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, 3 że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica, jaką pokrótce przedtem opisałem. 4 Dlatego czytając [te słowa] możecie się przekonać o moim zrozumieniu tajemnicy Chrystusa. 5 Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, 6 to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. 7 Jej sługą stałem się z daru łaski udzielonej mi przez Boga na skutek działania Jego potęgi. 8 Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa 9 i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. 10 Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich* - 11 zgodnie z planem wieków, jaki powziął [Bóg] w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. 12 W Nim mamy śmiały przystęp [do Ojca] z ufnością dzięki wierze w Niego. 13 Dlatego proszę, abyście się nie zniechęcali prześladowaniami, jakie znoszę dla was, bo to jest właśnie waszą chwałą.
O zjednoczenie wiernych z Chrystusem
14 Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, 15 od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, 16 aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. 17 Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, 18 wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość*, 19 i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą*.
Doksologia
20 Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy, 21 Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków! Amen.


Przypisy

1,3 - Zwrot ten zachodzący tylko w tym liście (Ef 1,20; Ef 2,6; Ef 3,10; Ef 6,12) oznacza świat nadzmysłowy, niebo jako sferę bytowania nadprzyrodzonego, źródło łask Ducha, przedmiot aspiracji człowieka, o który walczą z nim demoniczne "Potęgi" (Ef 6,12; Rz 8,38; 1 Kor 15,24; Kol 2,15).
1,10 - Chrystus jest ponad całym światem materialnym i duchowym.
1,13 - "Wy" - tj. nawróceni poganie; "pieczęcią"; jak w Ef 4,30 i 2 Kor 1,22, jest to aluzja do obrzędu chrztu.
1,14 - Będzie nią już teraz nowy ludu Boży, nowy Izrael - Kościół w aspekcie eschatologicznym.
1,17 - Są to charyzmaty: 1 Kor 12,8; 1 Kor 14,6.26.
1,20 - "Prawicy" - Ps 110[109],1; "niebieskich" - zob. Ef 1,3.
1,21 - Nazwy te (por. Kol 1,16) oznaczały wówczas różne rodzaje istot duchowych. U św. Pawła mogą one oznaczać również złe duchy: Kol 2,15.
1,22 - "Stopy" - Ps 8,6n; "nade wszystko" - zapewne w sensie "ponad wszystkimi stworzeniami".
1,23 - Termin ten (pleroma) oznacza bądź pełny zakres działania łaski Chrystusa, jako Głowy, bądź fakt dopełnienia Chrystusa, jako Głowy przez Kościół, jako Jego Ciało.
2,1 - "Umarłymi" - dosł.: "i was umarłych", przy czym brak orzeczenia. Mowa o śmierci duchowej.
2,2 - Starożytność uważała je za sferę działania złych duchów. Por. 2 Kor 4,4.
2,3 - "My" = Żydzi; "ciała" - termin sarx u św. Pawła oznacza przeważnie naturę ludzką bez łaski (por. Rz 7,5 itd); "potomstwem... zasługującym na gniew" - tzn. skazanymi na gniew Boży podczas sądu (por. Ef 5,6; J 3,36; Rz 1,18; Rz 2,5.8; Kol 3,6; 1 Tes 1,10; 1 Tes 5,9; Ap 6,16n itd.).
2,6 - Zob. przypis do Ef 1,3.
2,12 - W dziejach objawienia następuje po sobie szereg przymierzy (z Noem, Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Mojżeszem, Dawidem), a każde z nich zawiera obietnicę, która doskonale spełnia się dopiero w Chrystusie.
2,14 - "Pokojem" - por. Iz 9,5; Mi 5,4; Ag 2,9; "mur" - aluzja do muru odgraniczającego w świątyni dziedziniec pogan. Za przekroczenie tej granicy groziła poganom śmierć (por. Dz 21,28n).
2,15 - Tych, które wykluczały pogan od kultu Jahwe. Por. Kol 2,14 itd.
2,16 - Śmierć Chrystusa usunęła wrogość grzesznej ludzkości względem Boga.
2,17 - Iz 57,19; Za 9,10.
3,1 - Zdanie niedokończone, które podejmuje wiersz 14.
3,10 - Zob. Ef 1,3.21; Ef 2,6.
3,18 - Ówczesną formułę czterech wymiarów stosują komentatorzy bądź do tajemnicy zbawienia, bądź do "niezgłębionego bogactwa Chrystusa" (Ef 3,8), bądź do "miłości Chrystusa" (wiersz następny). Być może, jest On wyobrażony tutaj jako rozpięty na krzyżu o rozmiarach kosmicznych, jak komentują niektórzy Ojcowie Kościoła.
3,19 - Jest nią tutaj osiągnięte - poprzez także już bogiem "napełniony" kosmos - nieskończone życie Boga.

Powiązane utwory

Naucz nas, Panie ks. Stanisław Ziemiański - Ef 1,4-6;4,23-24;5,1-2

Droga do Nieba - 1-głosowy

Instaurare omnia Taize - Ef 1,10

Chrystus, Chrystus to nadzieja Gizela Skop - Ef 2,12-18

Exsultate Deo; Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Droga do Nieba - 1-głosowy

Bogu Ojcu, przez Jezusa Chrystusa Gizela Skop; J. Ścibor - Rz 16,27; Ef 1,3-10

Droga do Nieba; Exsultate Deo - 1-głosowy

Zobacz rozdział