Ef 2,1-16
Przypisy
2,1 - "Umarłymi" - dosł.: "i was umarłych", przy czym brak orzeczenia. Mowa o śmierci duchowej.2,2 - Starożytność uważała je za sferę działania złych duchów. Por. 2 Kor 4,4.
2,3 - "My" = Żydzi; "ciała" - termin sarx u św. Pawła oznacza przeważnie naturę ludzką bez łaski (por. Rz 7,5 itd); "potomstwem... zasługującym na gniew" - tzn. skazanymi na gniew Boży podczas sądu (por. Ef 5,6; J 3,36; Rz 1,18; Rz 2,5.8; Kol 3,6; 1 Tes 1,10; 1 Tes 5,9; Ap 6,16n itd.).
2,6 - Zob. przypis do Ef 1,3.
2,12 - W dziejach objawienia następuje po sobie szereg przymierzy (z Noem, Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Mojżeszem, Dawidem), a każde z nich zawiera obietnicę, która doskonale spełnia się dopiero w Chrystusie.
2,14 - "Pokojem" - por. Iz 9,5; Mi 5,4; Ag 2,9; "mur" - aluzja do muru odgraniczającego w świątyni dziedziniec pogan. Za przekroczenie tej granicy groziła poganom śmierć (por. Dz 21,28n).
2,15 - Tych, które wykluczały pogan od kultu Jahwe. Por. Kol 2,14 itd.
2,16 - Śmierć Chrystusa usunęła wrogość grzesznej ludzkości względem Boga.