Ef 2,13-16

MISTERIUM CHRYSTUSA W KOŚCIELE
Zjednoczenie pogan i Żydów w Bożą świątynię
2 13 Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. 14 On bowiem jest naszym pokojem*. On, który obie części [ludzkości] uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur* - wrogość. W swym ciele 15 pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach*, aby z dwóch [rodzajów ludzi] stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, 16 i [w ten sposób] jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości*.


Przypisy

2,14 - "Pokojem" - por. Iz 9,5; Mi 5,4; Ag 2,9; "mur" - aluzja do muru odgraniczającego w świątyni dziedziniec pogan. Za przekroczenie tej granicy groziła poganom śmierć (por. Dz 21,28n).
2,15 - Tych, które wykluczały pogan od kultu Jahwe. Por. Kol 2,14 itd.
2,16 - Śmierć Chrystusa usunęła wrogość grzesznej ludzkości względem Boga.

Powiązane utwory

Chrystus, Chrystus to nadzieja Gizela Skop - Ef 2,12-18

Exsultate Deo; Śpiewnik Archidiecezji Katowickiej; Droga do Nieba - 1-głosowy

Zobacz rozdział