Ef 4,7-16

O ŻYCIE ZGODNE Z POWOŁANIEM
Rozmaitość darów Chrystusowych w jednym Ciele
4 7 Każdemu zaś z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. 8 Dlatego mówi Pismo: Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary*. 9 Słowo zaś "wstąpił" cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi?* 10 Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić*. 11 I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami 12 dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, 13 aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. 14 [Chodzi o to], abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. 15 Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową - ku Chrystusowi*. 16 Z Niego całe Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.


Przypisy

4,8 - Ps 68[67],19 z zamianą "wziął" na "rozdał", zapewne pod wpływem tradycji judaistycznych, które tak czytały lub tłumaczyły ten tekst.
4,9 - Mowa o wcieleniu lub o zstąpieniu Chrystusa do otchłani przed zmartwychwstaniem (Rz 10,6n; 1 P 3,18nn; 1 P 4,5; Ap 1,18).
4,10 - "Napełnić" - potęgą Króla i łaską Odkupiciela.
4,15 - Por. Kol 1,18; Ap 22,13. Chrystus jest końcem działalności Kościoła, uświęcającej wszechświat, jak i jej początkiem (wiersz następny). Inni tłum.: "abyśmy dorośli pod każdym względem do Tego, który jest Głową".

Zobacz rozdział