4 ¹ Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię - radości i chwało* moja! - tak stójcie mocno w Panu, umiłowani! ² Wzywam Ewodię i wzywam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu. ³ Także proszę i ciebie, prawdziwy Syzygu*, pomagaj im, bo one razem ze mną trudziły się dla Ewangelii wraz z Klemensem* i pozostałymi moimi współpracownikami, których imiona są w księdze życia*. ⁴ Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! ⁵ Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! ⁶ O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! ⁷ A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. ⁸ W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym - to miejcie na myśli! ⁹ Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.