4 ¹ I to wam jeszcze powiem: Jak długo dziedzic jest nieletni, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest właścicielem wszystkiego. ² Aż do czasu określonego przez ojca podlega on opiekunom i rządcom. ³ My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli "żywiołów tego świata"*. ⁴ * Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, ⁵ aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. ⁶ Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha* Syna swego, który woła: Abba*, Ojcze! ⁷ A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej. ⁸ Wprawdzie ongiś, nie znając Boga, służyliście bogom, którzy w rzeczywistości nie istnieją. ⁹ Teraz jednak, gdyście Boga poznali i, co więcej, Bóg was poznał*, jakże możecie powracać do tych bezsilnych i nędznych żywiołów, pod których niewolę znowu chcecie się poddać? ¹⁰ Zachowujecie dni, święta nowiu i lata!* ¹¹ Obawiam się o was: czy się dla was nie trudziłem na próżno. ¹² Bracia, proszę was, stańcie się tacy jak ja, bo ja stałem się taki jak wy*. Nie skrzywdziliście mnie w niczym. ¹³ Wiecie przecież, jak pierwszy raz głosiłem wam Ewangelię zatrzymany chorobą* ¹⁴ i jak mimo próby, na jaką moje niedomaganie cielesne was wystawiło, nie wzgardziliście mną ani nie odtrąciliście, ale mnie przyjęliście jak anioła Bożego, jak samego Chrystusa Jezusa. ¹⁵ Gdzież się więc podziało to, co nazywaliście waszym szczęściem? Bo mogę wydać wam świadectwo: gdyby to było możliwe, bylibyście sobie oczy wydarli i dali je mnie*. ¹⁶ Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówiłem wam prawdę? ¹⁷ Zabiegają o was nie z czystych pobudek, lecz chcą was odłączyć [ode mnie]*, abyście o nich zabiegali. ¹⁸ Jest rzeczą dobrą doznawać oznak przywiązania z czystych pobudek zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem między wami. ¹⁹ Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje. ²⁰ Jakże chciałbym być w tej chwili u was i odpowiednio zmienić swój głos, bo nie wiem, co z wami począć. ²¹ Powiedzcie mi wy, którzy chcecie żyć pod Prawem, czy Prawa tego nie rozumiecie? ²² Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej*. ²³ Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała*, ten zaś z wolnej - na skutek obietnicy. ²⁴ Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar: ²⁵ Synaj jest to góra w Arabii, a odpowiednikiem jej jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli. ²⁶ Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką. ²⁷ Wszak napisane jest: Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem*. ²⁸ Właśnie wy, bracia, jesteście jak Izaak dziećmi obietnicy. ²⁹ Ale jak wówczas ten, który się urodził tylko według ciała, prześladował tego, który się urodził według ducha, tak dzieje się i teraz. ³⁰ Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczyć syn niewolnicy razem z synem wolnej*. ³¹ Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.