Ga 2,16-21
Przypisy
2,15 - Trudno ten urywek uważać za część mowy skierowanej do Piotra, dla którego takie pouczenie było zbędne (Dz 15,7-11). Są to raczej istotne elementy Ewangelii Pawłowej, rozsnute na kanwie sporu antiocheńskiego.2,16 - Ps 143[142],2.
2,17 - Trudny ten urywek można dwojako wyjaśnić: bądź jako sprowadzenie do absurdu dążności szukania po chrzcie ponownego usprawiedliwienia w Prawie, co równałoby się bluźnierczemu przypuszczeniu, że Chrystus nas zostawił w grzechu; bądź jako zarzut bojaźliwy, że głoszenie wolności od Prawa, danej przez Chrystusa stanie się podnietą do grzeszenia (por. Mk 2,15n; Łk 15,1n).
2,18 - Argument teologiczny: z woli Chrystusa, który zjawił się zgodnie z zapowiedziami Prawa ST, część obrzędowa tego Prawa przestała obowiązywać w "ekonomii" Ewangelii (Ef 2,15; Kol 2,14) z chwilą zawarcia na krzyżu Nowego Przymierza razem z Chrystusem chrześcijanin stał się dla Prawa martwy (a ma ono moc tylko wobec żywych), otrzymując od Chrystusa nowe życie, będące poza zasięgiem Prawa: członki bowiem żyją życiem swej Głowy. Niekonsekwencją jest więc wracanie do przestarzałych form życia.