Ga 2,16-21

DOWODY HISTORYCZNE PRAWDZIWOŚCI EWANGELII PAWŁOWEJ
Zasady Ewangelii Pawłowej*
2 16 A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia*. 17 A jeżeli to, że szukamy usprawiedliwienia w Chrystusie, poczytuje się nam za grzech, to i Chrystusa należałoby uznać za sprawcę grzechu*. A to jest niemożliwe. 18 * A przecież wykazuję, że sam przestępuję [Prawo], gdy na nowo stawiam to, co uprzednio zburzyłem. 19 Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. 20 Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 21 Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.


Przypisy

2,15 - Trudno ten urywek uważać za część mowy skierowanej do Piotra, dla którego takie pouczenie było zbędne (Dz 15,7-11). Są to raczej istotne elementy Ewangelii Pawłowej, rozsnute na kanwie sporu antiocheńskiego.
2,16 - Ps 143[142],2.
2,17 - Trudny ten urywek można dwojako wyjaśnić: bądź jako sprowadzenie do absurdu dążności szukania po chrzcie ponownego usprawiedliwienia w Prawie, co równałoby się bluźnierczemu przypuszczeniu, że Chrystus nas zostawił w grzechu; bądź jako zarzut bojaźliwy, że głoszenie wolności od Prawa, danej przez Chrystusa stanie się podnietą do grzeszenia (por. Mk 2,15n; Łk 15,1n).
2,18 - Argument teologiczny: z woli Chrystusa, który zjawił się zgodnie z zapowiedziami Prawa ST, część obrzędowa tego Prawa przestała obowiązywać w "ekonomii" Ewangelii (Ef 2,15; Kol 2,14) z chwilą zawarcia na krzyżu Nowego Przymierza razem z Chrystusem chrześcijanin stał się dla Prawa martwy (a ma ono moc tylko wobec żywych), otrzymując od Chrystusa nowe życie, będące poza zasięgiem Prawa: członki bowiem żyją życiem swej Głowy. Niekonsekwencją jest więc wracanie do przestarzałych form życia.

Zobacz rozdział